Het is nu een cliché dat onze samenleving supersnel is. Er is geen tijd om te ontspannen. Er is geen tijd om een artikel te lezen dat langer is dan 1000 woorden (dit is 737, maak je geen zorgen). Dingen moeten worden gedestilleerd tot soundbites om ze gemakkelijk te kunnen inslikken.
Deze houding van go, go, go zal je niet goed van pas komen in landschaps-, natuur- of natuurfotografie. Hoewel het soms nodig is om uit bed te springen en op pad te gaan voordat de zon opkomt, vereist het fotograferen van natuurlijke scènes geduld. Het is iets dat de jongeren of onervaren mensen vaak missen en het is een les die de meesten van ons doorgaans zelf leren. Ik hoop dat sommigen van jullie die leercurve kunnen verkorten om aan de slag te gaan.
Geduld is belangrijk bij natuurlijke fotografie (ik groepeer landschappen en dieren in het wild hier met de natuur om het leesgemak te vergemakkelijken) omdat je waarschijnlijk geen controle hebt over de scène. Je hebt zeggenschap over waar je staat en richt je camera, maar vaak ontvouwt de scène zich in zijn eigen tempo, dat anders is dan het jouwe. Dit verschil veroorzaakt ongeduld bij de meesten van ons; willen dat iets is waar we het willen, maar dat is het nog niet (en zal het misschien nooit zijn).
De waarde van geduld wordt in de loop van de tijd gezien als de les, herhaald, duidelijk wordt voor de fotograaf. Die waarde zit hem in de wetenschap dat je misschien een bepaalde foto in gedachten hebt voor, laten we zeggen, een zonsondergang. Dat moment is aangebroken en je krijgt je kans. Hoera! Je pakt je spullen en gaat terug naar de auto en kijkt over je schouder terwijl een visarend door je vorige scène glijdt en een zalm uit het nog steeds gouden water grist. Je kaak valt open en een zinkend gevoel raakt je maag. (Of je bent opgetogen over hoe mooi het moment was, maar dat is een ander artikel.)
Nog een voorbeeld om over na te denken:
Dit eerste shot was er een die ik in gedachten had toen ik me realiseerde dat de zonsondergang waarschijnlijk geen knaller zou worden. Wolken vormden zich waar de zon zou gaan en het leek op een bleke, Puget Sound-zonsondergang. Dus ik schoot voor de gedempte patronen van de Olympic Mountains voordat ze de Straat van Juan de Fuca induiken.
Missie volbracht. Of dat dacht ik. Ik was klaar om naar huis te gaan terwijl de wind waaide en de tranen over mijn wangen rolden. Maar ik hield het wat langer vol bij de studenten die bij mij waren, omdat ik weet dat dingen kunnen veranderen. 12 minuten later zwaaide ik iets naar rechts toen de zon besloot om een minuut of twee onder de wolken vandaan te komen.
Geweldige kleur aan de horizon en zeker een blijvertje. Oké, tijd om te gaan? Nee nog niet. Steek het uit en kijk wat er een minuut en dertien seconden later gebeurt als de mist op de voorgrond in brand gaat.
U hoeft dat moment niet door te maken om de les te begrijpen. Als je wijs bent. Sommige mensen hebben de ervaring nodig, maar ik hoop dat sommigen van jullie de waarde kunnen zien en het ter harte kunnen nemen voordat ze een paar seconden nadat je je camera hebt opgeborgen op je voorhoofd slaan.
Wat kunt u doen om het geduld voor natuurlijke fotografie te vergroten? Het kost de moeite om geduld in uw leven in het algemeen te introduceren om het beschikbaar te hebben voor het maken van foto's. Er is geen andere snelle remedie dan een beetje vertragen, wennen aan de stille tijden in je leven wanneer de tv niet aan staat en je niet gek op een link naar een link op het internet klikt om vermaakt te worden. Meditatie helpt sommige mensen, terwijl anderen van ademhalingsoefeningen houden. Het lezen van ten minste 20 pagina's van een goed boek is ook een goede oefening, omdat het je hersenen traint om voor een langere periode bij één onderwerp te blijven.
Ik zeg niet dat multi-tasking niet goed of voordelig is. Er zijn zeker momenten waarop het precies is wat nodig is. Maar als het erom gaat 20 minuten in de kou te staan wachten tot een eland een beek oversteekt terwijl het licht uit de lucht begint te vervagen, is geduld het op een na belangrijkste item om ervoor te zorgen dat je die dag inpakt. Wensen dat de eland zich zou haasten, zal nooit helpen.
En jij dan? Wat heb je gevonden, helpt je als je op een schot wacht, of om daarna te blijven hangen om te zien wat er gebeurt?