Beste dPS-lezers. Dit is de eerste van een reeks artikelen over fotografen die ik al lang bewonder of onlangs heb ontdekt. Sommige zijn misschien beroemd, andere onbekend. Hoe dan ook, ik vind inspiratie in hun werk en ik hoop dat jij dat ook doet. Valérie Jardin
Focus op Willem Wernsen ~ filantroop fotograaf
Edward Steichen zei ooit: "Fotografie legt het scala aan gevoelens vast dat op het menselijk gezicht is geschreven (…) Het is een belangrijke kracht bij het uitleggen van de mens aan de mens." Die woorden klonken vooral voor mij op de dag dat ik het nieuwste boek van Willem Wernsen opende Tijdloos. Ik voelde een verband met de onderwerpen die in die grote, mooie, vierkante zwart-witafbeeldingen werden geportretteerd. Ik voelde me aangetrokken tot hun leven en wilde meer over hen en hun fotograaf weten.
Als je naar het werk van Willem Wernsen kijkt, zie je duidelijk zijn liefde en mededogen voor de mensheid. Het maakt hem niets uit om mooie mensen te fotograferen die er goed uitzien of fit zijn; in plaats daarvan vindt hij in ieder mens iets moois. Zijn idee van een goede foto is om een verhaal in één frame te vertellen. Hij werkt nooit in geheimen, geeft de voorkeur aan de interactie met zijn onderwerpen en is constant op zoek naar interessante gezichten, waar hij ook gaat.
Wernsen was niet altijd een fotograaf. Hij kocht zijn eerste camera op 32-jarige leeftijd en sloot zich aan bij een plaatselijke fotoclub in zijn geboorteplaats Amersfoort in Nederland. Hij ontdekte al snel het plezier van het ontwikkelen en drukken van zijn werk in zijn eigen donkere kamer. Na het bijwonen van een aantal workshops onder leiding van de Nederlandse fotograaf Kees Tillema, werd het zijn collega's al snel duidelijk dat Wernsen talent had voor portretten. Terwijl hij toen 6 dagen per week als slager werkte, had hij weinig of geen vrije tijd om zich aan zijn nieuwe passie te wijden. Bij elke kans die hij kreeg legde hij zich toe op het ambacht en fotografeerde mensen in zijn buurt. Wernsen werd bekend in de stad, altijd gezien met zijn Mamiya C330 en een zwarte doek om als geïmproviseerde achtergrond over een hek of een boomtak te gebruiken. Hij deed snel ervaring en zekerheid op, bestudeerde het werk van anderen en begon zijn fotografie de straat op te nemen met een Mamiya 6 MF, een 6 × 6 afstandsmeter en een 50 mm lens.
Hij definieerde al snel een eigen stijl met natuurlijk licht, hoog contrast, vierkante zwart-witafbeeldingen en altijd met het grootste respect voor de waardigheid en individualiteit van zijn onderwerpen.
Wernsen verzamelde honderden foto's gemaakt in zijn land, evenals die van reizen naar Parijs en China eind jaren negentig. Zijn eerste boek, getiteld Mooie mensen, werd in 2003 uitgegeven door Jansz Media BV en kreeg veel bijval.
Wernsen was erg gehecht aan film en zijn eigen donkere kamer en heeft lange tijd niet naar digitaal geconverteerd. Pas toen hij er zeker van was dat hij dezelfde resultaten kon behalen in de digitale donkere kamer, maakte hij de overstap. Hij geniet nu van de flexibiliteit van het nieuwe medium. Hij fotografeert momenteel met een Pentax K5 en een Panasonic G2 en is nog steeds voorstander van het vierkante formaat bij de nabewerking. Dit is hoe hij de wereld ziet met zijn scherpe fotografische oog.
Zeven jaar na de publicatie van Mooie mensenVoegde Wernsen een tweede boek toe aan zijn repertoire. Het was ook de wens van zijn dertigjarige vrouw, Margareth, die in 2009 overleed. Margareth was altijd een grote motiverende invloed geweest in zijn fotografie. Ze was zijn grootste supporter en zei altijd dat zijn werk ‘tijdloos’ was. Om haar nagedachtenis te eren ging Willem aan de slag met zijn uitgever Fred Jansz en Tijdloos werd geboren in het voorjaar van 2011.
Het nieuwste boek van Willem Wernsen
In zijn laatste boek Tijdlooséén ding hebben zijn onderdanen allemaal gemeen: ze waren tijdens hun dagelijkse leven ofwel in zijn geboorteplaats Amersfoort, ofwel in verre oorden als Istanbul, Parijs of New York, zijn pad gekruist. Wernsen is constant op zoek naar het stukje leven dat een verhaal in een kader vertelt en hij legt het moment op een niet-agressieve manier vast. Soms is het resultaat een openhartig straatbeeld, vaak is er een verband en wordt er een straatportret gemaakt. Willem neemt maar één, misschien twee frames, voordat hij verder gaat. Hij zegt dat hij het moment ziet voordat hij de daadwerkelijke foto maakt. Er lijkt begrip te zijn, een verband tussen hem en zijn proefpersonen, en dat voel je als je naar zijn werk kijkt. Ik vind dat geweldig!
Om meer te weten te komen over de passie van Willem Wernsen voor de mensheid en voor sociale documentaire fotografie, raad ik u aan om zijn site te bezoeken om meer van zijn werk te zien. Ik hoop dat je net zo geraakt en geïnspireerd zult zijn door zijn beelden als ik!
Willem Wernsen
Bezoek de site van Willem Wernsen hier.
Tijdloos is een groot hardcover boek met ongeveer 150 grootformaat zwart-wit afbeeldingen en de tekst is in het Nederlands en Engels. Het is te koop via deze link