Ben je een fotograaf die diep boort en gespecialiseerd is in een bepaald gebied, of een generalist die een breed net werpt en alles fotografeert?
Uit deze twee werelden komen specialisten als Ansel Adams (zwart-wit landschappen) en Yousuf Karsh (portretten), maar ook generalisten als Joe McNally en Steve McCurry.
Soms hebben specialisten en generalisten het moeilijk om elkaars aanpak te begrijpen. Voor de generalist ben je te smal, en voor de specialist moet je je settelen en je niche vinden.
Er zijn argumenten (veel ervan komen neer op vaardigheidsniveau of geld) waarom je de een of de ander zou moeten zijn. Maar ik denk dat het zijn van een generalist of een specialist verbonden is met je aard als persoon. Als je een generalist bent, probeer het dan maar, je zult je waarschijnlijk nooit specialiseren. Als je een specialist bent, zul je nooit het gevoel hebben zo'n grote verscheidenheid aan onderwerpen te fotograferen. En dat is oké. Je kunt hoe dan ook houden van wat je doet, en je kunt er hoe dan ook van leven.
Laten we eens kijken naar de aard van specialistische en generalistische fotografie en de waarde van beide ontdekken. Als u begrijpt waarvoor u bent gebouwd, krijgt u het vertrouwen om niet langer aan uw aanpak te twijfelen en doelgericht verder te gaan. Je zult ook beter waarderen wat andere fotografen van plan zijn, zelfs als je het tegenovergestelde voelt.
Specialisten
Een specialist graaft diep in een gebied van fotografie en beheerst een constant groeiend aantal details. Voor de specialist is het vaak voorspelbaarder, ze kennen alle ins en outs van hun branche en stijl van fotografie.
Het mag dan steeds weer hetzelfde onderwerp zijn, maar de variatie zit 'm in de details. Dit klinkt misschien nogal eentonig voor de generalisten, maar het geeft veel vreugde om diep te graven voor de specialist.
Hierdoor hebben specialisten een duidelijke niche. Het staat nooit ter discussie, het is nooit moeilijk om uit te leggen wat ze Doen.
Waterschappen zijn niet waar ik het beste in ben, maar ik let op alles wat ik heb geleerd en op degenen die gespecialiseerd zijn in waterlandschappen, zodat ik een mooie foto kan maken als de kans zich voordoet.
Gespecialiseerde fotografen zijn georganiseerd en uitstekend in het beheren van hun shoots, omdat ze het zo vaak op dezelfde manier hebben gedaan. Ze merken de kleinste details op die de generalist gemakkelijk over het hoofd ziet (en misschien het belang ervan niet inziet). Er is vaak meer bezorgdheid over de details van deze ene tak van fotografie dan over het grote geheel van fotografie in het algemeen.
Als specialist mag je hetzelfde ding je hele leven of carrière fotograferen. Het is niet dat je nooit iets nieuws probeert, het is dat je je diep in één ding hebt verdiept en het goed kent. Je staat er ook bekend om. Als specialist kun je zeggen: dit is waar ik goed in ben, dit is wat ik doe.
Onder DPS-schrijvers zijn Darina Kopcok (voedselfotografie) en John McIntire (portretten) goede voorbeelden van specialisten. We kunnen ook denken aan:
- Richard Avedon - mode- en portretfotografie
- Diane Arbus - Zwart-witportretten van mensen aan de rand van de samenleving
- Ansel Adams - Landschapsfotografie in zwart-wit
Generalisten
Generalisten werken met veel verschillende soorten fotografie. Als u een generalist bent, leert u graag van alle specialisten, maar u kunt het zelf niet tot één ding beperken. Je kunt niet anders dan fotograferen wat er voor je lens terechtkomt. Fotografie is onvoorspelbaar en spontaan voor generalisten. Je weet nooit hoe de dag eruit gaat zien. Pasgeborenen, landschappen of sportwagens kunnen uw volgende project zijn!
Generalisten houden van roadtrips en het verkennen van nieuwe plaatsen. Ze nemen wat ze van de specialisten hebben geleerd en verkennen daarmee de wereld.
De kans is groot dat uw gespecialiseerde fotograafvrienden uw aanpak een beetje te chaotisch of grillig vinden. Aan de andere kant kunnen ze je een beetje benijden omdat je zo vrij lijkt om te verkennen. Misschien op dezelfde manier waarop u hen jaloers maakt op hun diepgaande technische vaardigheden op gebieden waar u vaak overheen glijdt.
Generalisten voelen zich wat meer op hun gemak met de chaos en onvoorspelbaarheid van het nastreven van verschillende soorten fotografie. Er is een grote vreugde in de verscheidenheid aan ontdekkingen voor de generalist.
Geïnspireerd door degenen die gespecialiseerd zijn in reisfotografie, had ik al die interessante situaties en kleuren in gedachten die je op reisfoto's ziet. De kleuren springen tegen de neutrale achtergrond en er is een onhandig gevoel van evenwicht (of is het onbalans?) Op de foto.
Als generalist moet je zeker aan één ding vasthouden totdat je er goed in wordt. Maar het zal zeker meer gaan over het leren van de principes van fotografie en ze vervolgens breed toe te passen, in plaats van zo diep mogelijk te graven. Je bent meer "totaalbeeld" dan gericht op details.
Je bent vaak aan het onderzoeken, experimenteren en consolideren wat je hebt geleerd, en je herhaalt het proces totdat er na verloop van tijd een duidelijk oeuvre begint te verschijnen.
Je kunt je niet aan één ding houden, want er zijn zoveel dingen die je opwinden. Maar zoek naar de gemeenschappelijke schakel in je werk. Voor mij is het een ongemakkelijke, openhartige, gruizige, echte menselijke natuur. Zelfs een landschap moet karakter hebben.
Ik kon de rode kleuren en de schaduw niet weerstaan.
Als generalist fotografeer je je eigen stijl in vele soorten fotografie. Je accepteert het plezier en de uitdaging om technieken toe te passen op nieuwe onverwachte situaties. Zelfs als je je overweldigd voelt, spring erin en zoek het uit.
Kijk onder DPS-schrijvers eens naar Andrew Gibson. Zoek dan op:
- Steve McCurry
- Joe McNally
- Jay Maisel
Toen we door een kleine stad over straat liepen, zag ik dat deze man een huis aan het schilderen was. Ik dacht dat dat het soort dingen was dat een straatfotograaf zou kunnen fotograferen. Dus ik deed hetzelfde.
Is één manier de juiste manier?
Soms voelen generalisten zich minderwaardig omdat ze geen voor de hand liggende specialiteit hebben. Ze worden vaak een "manusje van alles, maar meester van niets" genoemd.
De specialist kan vol vertrouwen zeggen: "Ik fotografeer gestileerde, met stroboscoop verlichte bruiloften." Terwijl de generalist zegt: "Ik doe ook bruiloften … en pasgeborenen en sportwagens en landschappen en, en, en."
Maar hier is wat ze gemeen hebben. Beiden hebben onder meer licht, moment, kleur en gebaar bestudeerd. Maar de een past die kennis diep toe in één specifiek scenario, terwijl de ander deze in veel scenario's breed toepast.
De generalist is dus niet zozeer een ‘manusje van alles’, maar iemand die het licht ‘beheerst’ (zoals de specialist) en de kennis breder toepast.
Of u nu een generalist of een specialist bent, er zal altijd meer te zien en te leren zijn. Als mijn fotografie inzakt, stop ik en vraag wat ik mis. Welke interessante dingen zijn er recht voor me die ik niet opmerk?
Het is niet dat een van beide benaderingen goed of fout is. Het zijn verschillende paden. Het zijn verschillende manieren om te ontdekken, te leren en toe te passen.
Generalist zijn betekent niet dat mensen niets specifieks over uw werk kunnen aanwijzen. En specialist zijn betekent niet dat u nooit iets anders probeert. Maar je kunt in beide benaderingen een huis vinden en zo nu en dan de andere bezoeken.
Dus welke zijn u; een generalist of een specialist?