In mijn vorige post heb ik me gericht op enkele belangrijke overwegingen om je portretfoto's naar een hoger niveau te tillen. Nu wil ik wat gefocuste tijd nemen om enkele reisfoto's te bekritiseren. De meeste van dezelfde elementen die van toepassing zijn op de kritiek op een reisopname, zijn ook van toepassing op een portret, maar er zijn een paar belangrijke verschillen.
Fundamentele overwegingen bij fotokritiek: focus, compositie, belichting, verhaal, emotionele connectie. Binnen reizen zijn er nog een paar andere elementen waarmee u rekening moet houden:
- Kleur: Hoe levendiger de kleur, hoe meer uw foto de aandacht van het publiek zal trekken. Hoewel de kwaliteit van de kleuren grotendeels afhangt van de kwaliteit van het licht, kun je landschappen met kleur vinden en heb je een groot potentieel voor een coole foto.
- Ongewone taferelen: Wat trekt uw aandacht? Tijdens het reizen worden we vaak aangetrokken door scènes die ons niet gebruikelijk zijn. Wanneer dit gebeurt, is het eenvoudig om op een foto te 'klikken' zonder de tijd te nemen om deze op te zetten of op een zeer artistieke manier te ordenen. Neem de tijd om de opname zo interessant mogelijk te maken.
- Hoeken: Discipuleer jezelf om op de grond te komen, of in een hoge hoek om een foto te maken. Maak op het eerste gezicht geen foto. Is het interessanter om naar rechts te gaan en iets op de voorgrond op te nemen om extra diepte te creëren? Of misschien zal naar links een afleiding elimineren. Verken hoe dan ook nieuwe hoeken om het meeste uit uw opnamen te halen.
- Richting: Een cruciaal onderdeel van reisfotografie is je bewust te zijn van de oogstroom binnen je frame. U wilt dat uw kijker in de scène wordt getrokken - dus waar richt u hun aandacht op? Componeren voor dit doel is bijzonder nuttig, evenals het gebruik van objecten op de achtergrond of voorgrond om oogstroom te creëren.
Ik ga twee van mijn favoriete reisfoto's bekritiseren om te demonstreren. Soms kan een foto zelfs kleine aanpassingen gebruiken om een heel groot verschil te creëren. In deze eerste afbeelding is dit het geval:
ISO 400, 10 mm, F2.8, 1/50 sec
Waar ik van houd:
- Het verhaal: Ik vind het geweldig dat dit shot de bezienswaardigheden, geluiden en geuren van een markt in India vastlegt. Je ziet de drukte van de vrouwen op straat. Je ziet de mannen discussiëren over aankopen in een winkel. En je ziet een man die helemaal alleen zit te kijken.
- Het perspectief: Door de elementen op de voorgrond te gebruiken in combinatie met de tentflappen erboven, heb ik het gevoel kunnen creëren dat we van de scène verwijderd zijn. Door deze omkadering ontstaat het gevoel dat we van buiten naar binnen kijken.
- De texturen: Ik ben erg blij met alle texturen die in de compositie van deze opname zijn verwerkt. De stof erboven, de steen eronder, de manden, de metalen tafel, het vuil, het papier - het geeft allemaal zo'n extra interesse aan de foto en geeft het publiek een meer visuele beschrijving.
- De stroom: Ik vind het geweldig dat de stenen loopbrug ons in de richting van de markt lijkt te wijzen. Ik merk nauwelijks alle objecten aan weerszijden van het frame. Vanwege de belichting begint de stroom op het lichtste deel van het beeld (de steen op die onderste ‘sweet spot’ binnen de regel van derden), en gaat het verder naar de daadwerkelijke scène van de markt zelf.
Wat zou de opname kunnen verbeteren:
- Ik zou graag meer van de motorrijder willen zien, of hem helemaal kwijt willen. Een klein beetje meer uitzoomen zou een beter kader hebben gecreëerd, en de gele kleur zou niet zo'n afleiding zijn te midden van de gedempte tonen in de onderste helft van het beeld.
- In sommige opzichten denk ik dat ik meer verbinding met het publiek en dit beeld had kunnen krijgen als de markt meer volgens de regel van derden zou zijn geplaatst. Op dit moment bevindt de focus van de scène zich bijna in het midden van de afbeelding. Als ik het frame een klein stukje naar links had kunnen verplaatsen en de hele opname een paar centimeter had kunnen verhogen, had ik dit kunnen bereiken.
Deze tweede foto nam ik tijdens een reis naar Ecuador. Ik maakte de fout om geen tijd te nemen met deze opname - ik werd eerlijk gezegd gewoon aangetrokken door de kleur van de bloeiende boom.
ISO 200, 200 mm, F3.5, 1 / 500s
Waar ik van houd:
- De kleur: De hele scène is vrijwel samengesteld uit neutrale kleuren en groentinten. Maar aan de rand van het frame voegt het felroze van de bloeiende boom een perfect lentegevoel toe.
- Het verhaal: Ik geniet ervan dat dit slechts een typische scène is in de straten van Quito. Mensen die naar hun werk lopen. Boeken lezen. Kinderen die rondhangen. Elk van hen heeft zijn eigen verhaal, maar wordt aangetrokken door dit fonteingebied midden in de stad. Nogmaals, het voelt alsof het publiek er ook is.
Wat zou de opname kunnen verbeteren:
- Het inlijsten: Ik weet niet eens waarom ik de kleuren in de boom niet meer heb gebruikt. Verder wordt de boom bedekt door de fontein. In plaats van zowel de fontein als de boom als onderwerpen in de scène te rangschikken, verborg ik de boom eigenlijk achter de fontein. Terugkijkend had ik dit shot veel beter kunnen samenstellen als ik gewoon naar rechts had bewogen en de roze bloemen de fontein had laten omlijsten.
- Het verhaal: Dit schot was behoorlijk gehaast. Ik wachtte niet tot mensen op een "perfecte" plek waren om een verhaal te vertellen. Ik heb net de foto gemaakt. Het resultaat is dat de enige persoon die in beeld is, een meisje is dat helemaal niet veel uitdrukking of richting heeft. Kijken en wachten zou veel winstgevender zijn geweest voor het verhaal van deze foto.
- De compositie: als ik iets meer had uitgezoomd voor deze scène, had ik de heg aan de voorkant onderaan het frame op de derde kunnen plaatsen. Ik zou dan de kleine oude mannen hebben gevangen die samen zaten te kletsen, in plaats van ze te zien afgesneden onderaan het frame.
Al met al geniet ik nog steeds van mijn foto's en de verhalen die ze vertegenwoordigen in mijn leven. Ik weet echter dat het bekritiseren van mijn werk uit het verleden me zal helpen om mentale aantekeningen te maken van wat ik kan doen om mijn werk voor de toekomst te verbeteren. En hoewel er altijd een element van het "onverwachte" is in reisfotografie, zullen we, als wij als fotografen onze ogen kunnen trainen om snel te zien en te componeren, zelfs die verrassingsmomenten kunnen vastleggen.