In dit artikel bekijken we hoe u ISO op uw digitale camera beter kunt gebruiken en begrijpen.
Gebruik je automatische modi?
Ben jij het type fotograaf dat in de handmatige modus fotografeert? Of ga je naar het andere uiterste en gebruik je een van de volledig automatische belichtingsmodi van je camera, zoals Programma? Als je de neiging hebt om de volledig automatische route te volgen, is het heel goed mogelijk dat je nooit veel aandacht hebt besteed aan de belichtingsinstellingen van je camera: ISO, diafragma en sluitertijd.
Het diafragma, dat u waarschijnlijk al weet, bepaalt de scherptediepte. De sluitertijd is van invloed op de manier waarop bewegende onderwerpen door de camera worden opgenomen. Maar hoe zit het met ISO? ISO is een opmerkelijke instelling omdat je hiermee foto's kunt maken in elke scène, van fel zonlicht tot kaarslicht. Dankzij ISO is uw digitale camera zo veelzijdig.
Laten we dus eens nader kijken naar ISO en wat de keuze van de ISO-instelling betekent voor uw foto's.
Wat is ISO?
In eenvoudige bewoordingen is ISO een maatstaf voor de gevoeligheid van de camerasensor voor licht. De laagste ISO-instelling van de meeste digitale camera's is 50, 100 of 200. Bij deze instelling is de sensor van de camera het minst gevoelig voor licht. Bij hogere instellingen, zoals 3200 of 6400, is de sensor gevoeliger voor licht.
Opmerking: ja, het is ingewikkelder dan dat - dit is de eenvoudige uitleg voor degenen die nieuw zijn in deze instelling, zodat ze het beter kunnen begrijpen.
Waar komt ISO vandaan?
De letters ISO staan voor International Standards Organization (beter bekend als de International Organization for Standards). De International Organization for Standards legt de criteria vast die camerafabrikanten gebruiken om de ISO-instellingen op hun camera's te kalibreren.
Het idee is dat verschillende camera- en lenscombinaties allemaal dezelfde resultaten opleveren bij dezelfde diafragma-, sluitertijd- en ISO-instellingen.
Met andere woorden, een foto gemaakt met ISO 400, f / 5.6 en 1 / 500ste van een seconde, zoals de foto hieronder gemaakt met mijn Fujifilm X-T1, zou er hetzelfde uit moeten zien als een foto gemaakt met dezelfde instellingen op je camera, wat het ook is.
Het hebben van een universele standaard is belangrijk wanneer fotografen lichtmeters gebruiken. Als een studiofotograaf bijvoorbeeld de lichten instelt en een flitsmeter gebruikt om te bepalen dat de vereiste belichting bijvoorbeeld f / 11 is bij ISO 100, dan is het belangrijk om te weten dat deze instellingen voor elke camera werken.
In de praktijk zijn er vaak variaties in de nauwkeurigheid van ISO-instellingen tussen verschillende cameramodellen. Maar voor het grootste deel zijn deze ondergeschikt en hoeft u zich nergens zorgen over te maken.
Hoe ISO te gebruiken
ISO maakt deel uit van de belichtingsdriehoek. Het werkt met sluitertijd en diafragma om u (hopelijk!) Een goede belichting te geven voor het omgevingslichtniveau van uw scène. Een van de voordelen van digitale camera's is dat ISO een variabele is die u indien nodig van opname tot opname kunt wijzigen.
Het voordeel is dat u uw digitale camera in vrijwel elke lichtsituatie kunt gebruiken. Bij weinig licht heb je de mogelijkheid om de ISO te verhogen, naast het gebruik van een groter diafragma of een langere sluitertijd, om een goede belichting te verkrijgen.
Maar u moet zich ervan bewust zijn dat het verhogen van de ISO een bijwerking heeft: het verhoogt de hoeveelheid ruis in uw foto's, vooral in de donkerste tinten. Dit is niet het probleem dat het 10 jaar geleden was, aangezien moderne sensoren zeer capabel zijn (verbazingwekkend genoeg) bij hoge ISO-instellingen. Maar je moet je er wel van bewust zijn.
Ik heb een lage ISO van 50 gebruikt voor deze landschapsfoto om een lange sluitertijd te krijgen (om het water te vervagen) en voor een optimale beeldkwaliteit.
Ik heb een hoge ISO van 6400 gebruikt voor deze foto (hieronder) omdat deze binnenshuis is gemaakt met een handcamera bij weinig licht.
Auto ISO vermijden
Als u de programma-, diafragmaprioriteit, sluiterprioriteit of handmatige belichtingsmodi op uw camera gebruikt, kunt u de ISO zelf instellen in plaats van de camera te laten beslissen wat deze zou moeten zijn. Ik moedig je aan om dit te doen, omdat het je aanzet tot nadenken over de relatie tussen ISO en beeldkwaliteit.
Dit is relevanter bij weinig licht. Stel dat u zich in een situatie bevindt waarin u de camera in de hand houdt (en daarom geen langzamere sluitertijd kunt gebruiken) en de ISO moet verhogen of het diafragma moet openen om de juiste belichting te verkrijgen.
Als je het diafragma opent, heb je minder scherptediepte. Als je de ISO verhoogt, heb je meer ruis. Je moet een keuze maken. Wat is belangrijker: ruis of scherptediepte? Jij hebt de controle, niet de camera.
Deze foto heb ik bijvoorbeeld binnenshuis gemaakt met een handcamera. Ik had een sluitertijd van 1 / 60ste van een seconde nodig om cameratrilling te voorkomen, dus dat kon ik niet veranderen. Ik besloot om te fotograferen met ISO 3200 en f / 8 om een goede scherptediepte te krijgen. Als alternatief had ik instellingen van ISO 200 en f / 2 kunnen gebruiken om een foto te maken met veel minder scherptediepte. De keuze is aan jou!
Full-frame versus crop sensor-camera's
Over het algemeen creëren digitale camera's met full-frame sensoren beelden met minder ruis bij een bepaalde ISO-instelling dan crop sensor-camera's (dat wil zeggen de sensoren in APS-C- en Micro Four-thirds-camera's).
Maar naarmate de ISO-prestaties zijn toegenomen, is de kloof tussen full-frame en crop-sensor kleiner geworden. Beeldkwaliteit (ruis) is niet de enige reden waarom je een full-frame camera zou kunnen kopen in plaats van een crop sensor, maar het is niet langer de belangrijkste overweging die het ooit was.
De foto's die bij hoge ISO zijn gemaakt met mijn nieuwere Fujifilm X-T1 camera (APS-C sensor) komen bijvoorbeeld gemakkelijk overeen met de kwaliteit van mijn oudere EOS 5D Mark II full-frame camera. De hoge ISO-prestaties van moderne crop sensor-camera's zijn voor de meeste fotografen meer dan goed genoeg.
ISO voor landschappen, architectuur- en studiofotografie
Opnamen van de beste kwaliteit (d.w.z. die met de minste ruis) worden altijd gemaakt bij de laagst mogelijke ISO-instelling. Je kunt ISO 100 redelijk comfortabel gebruiken op een handcamera in fel zonlicht, maar het is moeilijker bij weinig licht, bijvoorbeeld in de schemering of binnenshuis.
Voor die situaties kun je een lage ISO gebruiken als je een statief hebt om je camera te ondersteunen. Met het statief kun je lange sluitertijden gebruiken zonder dat je je zorgen hoeft te maken over cameratrillingen. Om die reden zijn lage ISO's ideaal voor landschaps- en architectuurfotografie, waar het normaal is dat fotografen statieven gebruiken.
Lage ISO's zijn ook goed voor studiofotografie, aangezien de meeste studiolampen krachtig genoeg zijn om een goede verlichting te geven bij ISO 100.
Ik heb ISO 50 gebruikt voor deze foto en een statief gebruikt om cameratrillingen te voorkomen.
Wees niet bang voor hoge ISO
Dat gezegd hebbende, hoef je niet bang te zijn voor de hoge ISO op je camera. De sleutel is om uw camera te testen bij elke grote hoge ISO-instelling (1600, 3200, 6400, 12800, enz.) Om te zien hoeveel ruis u in uw afbeeldingen krijgt en wat uw persoonlijke tolerantie is voor ruis met uw camera. U zult bijvoorbeeld merken dat u tevreden bent met afbeeldingen die zijn gemaakt met ISO 6400, maar niet met 12.800. Als u dat eenmaal heeft vastgesteld, kunt u binnen die beperkingen werken.
Onderwerpen zoals portretten met natuurlijk licht of foto's die binnenshuis zijn gemaakt, vereisen vaak hoge ISO-instellingen, vooral als ze worden gemaakt bij weinig omgevingslicht, zoals in de schemering. De hoge ISO-instellingen van moderne camera's zijn een groot voordeel bij weinig licht, omdat ze je laten experimenteren met het maken van foto's uit de hand die je jaren geleden alleen had kunnen proberen met een statief (en lange sluitertijden) of door een flitser te gebruiken om te verlichten de plaats.
Ik heb ISO 6400 gebruikt voor deze foto gemaakt in een tempel in China. Ik had geen statief en het licht was zo laag dat ik geen lagere ISO kon gebruiken.
Een ander type fotografie dat hoge ISO-waarden mogelijk maakt, is astrofotografie. Hoge ISO-instellingen zijn vereist voor een goede belichting van de nachtelijke hemel die de sterren vangt zonder het slepende effect dat wordt gecreëerd door sluitertijden van langer dan 20 seconden te gebruiken.
Deze foto is gemaakt met ISO 6400 en een sluitertijd van 20 seconden.
Conclusie
Recente ontwikkelingen in cameratechnologie betekenen dat veel fotografen geweldige resultaten kunnen behalen met hun camera's bij ISO-instellingen tot 6400 en hoger. Het is een revolutie die de manier waarop sommige fotografen werken heeft veranderd door de mogelijkheid te openen om creatief te werken bij weinig licht. Maar het is ook belangrijk om te begrijpen dat het soms het beste is om lage ISO-instellingen te gebruiken voor de beste beeldkwaliteit.
Vragen? Laat het me weten in de comments!
Wilt u leren hoe u een perfecte belichting krijgt op uw digitale camera? Bekijk dan mijn nieuwe e-book Mastering Exposure en neem afscheid van al je exposure-problemen!