Bloemen zijn al millennia in de kunst aanwezig. In dit artikel gaan we in op de geschiedenis van bloemen en enkele fotografische principes die kunnen worden ontleend aan het historische gebruik van bloemen in de beeldcultuur.
Floral kleuren
In de loop van de beeldende kunst zijn kleuren ingebed geraakt in een rijke symbolische geschiedenis.
Terwijl rood liefde en hartstocht kan aanduiden, kan blauw een gevoel van rust geven.
De combinatie van kleuren en bloemen in zowel de natuur als de kunst heeft het lezen van bloemenbeelden door de geschiedenis heen beïnvloed. De oude Egyptenaren schilderden bijvoorbeeld vaak artistieke weergaven van de blauwe en de witte lotus. De blauwe lotus werd echter gebruikt als symbool van wedergeboorte, terwijl lotus in die tijd onschuld en bescheidenheid vertegenwoordigde.
In renaissancekunstwerken stond een rode anjer symbool voor liefde. Een roze anjer stond daarentegen als een symbool van huwelijk of verloving, terwijl in Japan gele chrysanten historisch gezien de keizer en keizerlijke familie betekenden, terwijl witte chrysanten duiden op zuiverheid, waarheid of verdriet.
Het combineren van kleurpsychologie met bloemsymboliek raakt onze perceptie van de beeldende kunstgeschiedenis. Dit is vooral relevant als u uw afbeeldingen presenteert als een conceptueel kunstwerk of als een geschenk met een oprechte boodschap met een gelaagde betekenis. Als je vrede of emotionele diepte wilt overbrengen, probeer dan eens blauwe bloemen te fotograferen.
Het opnemen van gele bloemen in een foto stimuleert een energieke lezing en sympathie wordt overgebracht met witte bloemenbloesems.
Je kunt de kleur van bloemen ook volledig veranderen tijdens de postproductie, of de kleurrijke betekenis ervan ontdoen door in zwart en wit te werken. Dit vestigt meer aandacht op de vorm van een bloem in plaats van op de biologische pigmentatie.
De taal van bloemen
In de loop van de tijd hebben culturen bloemen met specifieke ideeën in verband gebracht als communicatiemiddel. Bloemen zoals de lelie en roos worden in de Hebreeuwse Bijbel als symbolen gebruikt. Dit is vooral het geval in Hooglied.
Een eeuwenoude kunstvorm in Japan, de praktijk van Hanakotoba omvat het paren van bloemen met betekenis in de hoop emotie over te brengen zonder het gebruik van woorden. En gedurende de eerste helft van de 19e eeuw was floriography enorm populair in Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Hoewel veel floriography-woordenboeken in betekenis van elkaar verschilden, heerst er tegenwoordig in de westerse populaire cultuur enige consensus over bepaalde bloemenassociaties.
Rode rozen (en hun doornen) blijven bijvoorbeeld de dualiteit van pijn en plezier in romantische liefde symboliseren. De rode klaproos is een symbool geworden van de herdenking van de gevallenen in de oorlog en witte lelies, vaak gebruikt bij begrafenissen, duiden op sympathie en zuiverheid.
Door gebruik te maken van de populaire associaties van bloemen in een bepaalde cultuur, kun je ideeën overbrengen aan een kijker door middel van de fotografie van bloemenbloemen.
Lichamelijkheid
Lichamelijkheid definieert de fysieke kenmerken waaruit een bloemenbloem bestaat. De textuurkwaliteiten van een bloem hebben bijvoorbeeld invloed op ons visueel vermogen voelen de samenstelling van een bloem. Aspecten zoals de zwaarte van een bloemhoofd kunnen visueel gewicht toevoegen aan een afbeelding en de richting van een bloei kan beweging overbrengen.
Variërende afmetingen van de bloemen in Stilleven met bloemen door Ambrosius Bosschaert cultiveren energie en directionaliteit, terwijl de grillige afmetingen van de irisblaadjes in Vincent van Gogh's Irissen barsten van beweging en spontaniteit. De herhaling van Renoir's Boeket rozen versterkt de zachte kwaliteit van de rozenkoppen, die elk strijden om een plaats binnen de weergave van de kunstenaar, terwijl die van Imogen Cunningham Magnolia bloesem heeft een enkele magnolia, die het delicate membraan van een eenzame bloem benadrukt.
Onderzoek naar het gebruik van bloemen in de kunstgeschiedenis helpt je om de juiste balans van fysieke kenmerken binnen een bloemenfoto te vinden.
Abstractie
Volgens Tate.org "is abstracte kunst kunst die niet probeert een nauwkeurige weergave van een visuele realiteit weer te geven, maar in plaats daarvan vormen, kleuren, vormen en gebarentekens gebruikt om het effect te bereiken."
Abstracte bloemen in de kunst worden geïllustreerd door de schilderijen van Georgia O'Keeffe. O’Keeffe, een leidende figuur in het Amerikaanse modernisme, verlegde de grenzen van de kunst door abstractie en representatie te combineren. Door de close-upschilderijen van bloemen van O'Keeffe konden kijkers intieme vormen vanuit een nieuw perspectief waarderen.
Op dezelfde manier cultiveert het fotograferen van geabstraheerde bloemen een gevoel van intimiteit. Abstractie biedt kijkers de mogelijkheid om de eigenschappen van bloemen te ervaren door de ogen van de fotograaf.
U kunt florale abstractie bereiken door het gebruik van verschillende fotografische technieken. Camerabewegingen, bijsnijden of creatieve macrofotografie zijn enkele van de manieren waarop een fotograaf intrigerende geabstraheerde bloemenbeelden kan maken.
Conclusie
Met duizenden soorten bloemenbloesems verspreid over de hele wereld, trekken bloemen al millennia de aandacht van kunstenaars. Vertrouwd raken met de geschiedenis van bloemen in de kunst kan op een aantal manieren nuttig zijn. Kennis van kleuren en hun gebruik in combinatie met bloemen is een handig hulpmiddel om emotionele diepte over te brengen.
Het kennen van de geschiedenis van bloemen in kunst en cultuur kan meer communicatiekanalen openen tussen de fotograaf en de kijker. Door het oog te trainen om de lichamelijkheid van verschillende bloemen te beoordelen, kunt u weloverwogen beelden maken.
En abstractie kan een uniek perspectief aan uw bloemenfotografie geven.
