Is het niet altijd zo dat de meest ontmoedigende dingen in het leven meestal de meest lonende zijn? Er is een zekere mate van ruggengraat voor nodig om straatportretten te maken. Of het nu gaat om naar een volslagen vreemde toe te lopen en hun toestemming te vragen, of om een meer openhartige reportagestijl te kiezen, veel fotografen worden afgeschrikt door een gebrek aan vertrouwen.
Het is heel jammer, want er is geen boeiender fotografisch onderwerp dan mensen.
Als je het Humans of New York-project volgt, weet je dat iedereen een verhaal te vertellen heeft; soms opbeurend, vaak hartverscheurend, soms hilarisch. De allerbeste straatportretten geven ons een glimp van die verhalen in één frame.
Als je het altijd al eens hebt willen proberen, maar nog geen moed hebt verzameld, hopelijk geven de volgende tips je alle motivatie die je nodig hebt.
De aanpak
De eerste keer dat u een mogelijk onderwerp benadert, zal het moeilijkst zijn. Het kan soms aanvoelen als een onoverkomelijke hindernis. Maar probeer erover na te denken vanuit het oogpunt van uw potentiële onderwerp. Hij of zij is bezig met hun dagelijkse routine, doet mogelijk hetzelfde als wat ze al jaren doen en vindt het allemaal een beetje saai. Dan, uit het niets, heeft iemand ze interessant genoeg geacht om een foto te willen maken. De kans is groot dat je zojuist de dag van die persoon hebt gemaakt. Je hebt ze op zijn minst een anekdote gegeven om aan hun vrienden te vertellen.
Hij of zij is bezig met hun dagelijkse routine, doet mogelijk hetzelfde als wat ze al jaren doen en vindt het allemaal een beetje saai. Dan, uit het niets, heeft iemand hen interessant genoeg geacht om een foto te willen maken. De kans is groot dat je zojuist de dag van die persoon hebt gemaakt. Je hebt ze op zijn minst een anekdote gegeven om aan hun vrienden te vertellen.
Verschillende methodes
Dus, wat is de beste manier om iemand te benaderen? Verschillende fotografen staan voor verschillende technieken. Sommigen komen gewoon meteen naar buiten en vragen of ze een foto mogen maken. Anderen willen proberen om eerst via een meer omweg verbinding te maken, een gesprek aan te gaan of vragen te stellen.
Een psychologische techniek waar veel verkopers de voorkeur aan geven, is om eerst om een kleine, niet-gerelateerde gunst te vragen, zoals aanwijzingen of of ze de juiste tijd hebben. Studies hebben aangetoond dat als iemand je eenmaal een dienst bewezen heeft, hij veel eerder ja zal zeggen tegen een andere, grotere. Vraag me niet waarom mensen complex zijn!
Bij elke benadering is vertrouwen natuurlijk essentieel, maar enthousiasme is net zo belangrijk. Enthousiasme is besmettelijk. Wees oprecht geïnteresseerd, luister aandachtig naar wat ze zeggen en wees respectvol. En als je ze aan het lachen kunt maken, of op zijn minst kunt glimlachen, zul je merken dat al hun barrières beginnen af te nemen.
De omgeving
Waar u uw onderwerp vindt (d.w.z. hun omgeving), kan u soms net zoveel over hen vertellen als hoe ze eruit zien.
Het is te verwachten dat je een onberispelijk verzorgde stadshandelaar vindt die door het financiële district schrijdt. Maar hem vinden op een drukke vlooienmarkt duidt op een verhaal. Als de omgeving bijdraagt aan het portret, neem er dan zoveel van op als nodig is om de foto te verbeteren.
Als je wilt dat je portret helemaal over de persoon gaat, als ze een interessant gezicht hebben of als je de manier waarop ze zich kleden wilt benadrukken, probeer dan een achtergrond te vinden die niet afleidt. Een drukke achtergrond kan de ogen in de war brengen en de impact die u probeert te maken, wegnemen. Open indien nodig uw diafragma om de achtergrond onscherp te maken en de aandacht terug te brengen naar waar het zou moeten zijn.
De ogen hebben het
Het belangrijkste onderdeel van je portret zijn altijd de ogen. De ogen vertellen ons alles; hoe de persoon zich voelt, wat ze denken, of ze gelukkig of angstig zijn, en zelfs als ze liever hebben dat je stopt met het maken van een foto.
Oogcontact
Oogcontact is ongelooflijk krachtig in het echte leven. Als je met iemand praat en ze onderhouden een natuurlijk, onwankelbaar oogcontact, dan is er iets oers waardoor je ze vertrouwt en een verbinding tot stand brengt. Het is hetzelfde met een portret. Dat oogcontact heb je nodig om een geslaagde foto te maken.
Als je een onderwerp fotografeert dat niet rechtstreeks naar je kijkt, is het natuurlijke instinct om hun blik te volgen om te zien waar ze naar kijken. U kunt dit soms in uw voordeel gebruiken om de aandacht van de kijker te vestigen op een element van de foto waarop u hen wilt laten focussen. In dit shot bijvoorbeeld van een man die manden vol konijnen draagt, brengt de ooglijn van de twee kinderen ons altijd terug naar de kooien.
Op een technische noot; zoals ik zeker weet dat je het hebt gemerkt, hebben mensen de neiging met hun ogen te knipperen. Probeer een snelle serie foto's van uw onderwerp te maken om er zeker van te zijn dat u er in ieder geval enkele met hun ogen open van maakt. Autofocussystemen kunnen ook de neiging hebben om rond te jagen, en als u meer foto's maakt, vergroot u uw kansen om een haarscherpe foto te maken.
Het openhartige straatportret
Als u op zoek bent naar een manier om uzelf in dit genre te ontspannen, heeft het maken van openhartige straatportretten enkele duidelijke voordelen. U schaft de hele nagelbijtende zaak af van het vragen van toestemming en misschien het lijden van een afwijzing. Je legt mensen vast zoals ze werkelijk zijn in plaats van de voorkant die ze ophangen wanneer een camera op hen gericht is.
Maar dat wil niet zeggen dat openhartige straatfotografie gemakkelijk is. Het is in ieder geval moeilijker (of in ieder geval een ander soort moeilijker) en kan net zo zenuwslopend zijn.
Je timing moet een fractie van een seconde zijn om de spontane momenten vast te leggen die overal om je heen plaatsvinden. U moet uw apparatuur van binnen en van buiten kennen om een geweldige compositie te kunnen kadreren en de instellingen zo nodig snel aan te passen.
Het maken van geweldige openhartige straatfoto's vergt veel oefening en veel geluk. Wat je persoonlijke gevoelens ook zijn over de ethiek van het nemen van iemands foto zonder toestemming, er zijn mensen die het echt niet op prijs stellen.
Het is zeer onwaarschijnlijk dat u in ernstige problemen komt, maar het is de moeite waard om uw slimheid en gezond verstand te gebruiken. Als een persoonlijke vuistregel: als een bepaalde persoon er te gemeen uitziet om zelfs maar te overwegen toestemming te vragen om hem te fotograferen, kan ik op geen enkele manier proberen een foto te maken.
 |  |
De technische details
Wat voor soort straatportret je ook maakt, het enige dat je normaal gesproken niet aan je zijde hebt, is tijd. Met openhartige foto's reageer je constant op de wereld terwijl deze zich voor je ontvouwt in het gebruikelijke halsbrekende tempo, en met de meer geposeerde benadering snijd je nog steeds in op iemands, waarschijnlijk drukke, dag.
Je moet snel kunnen werken, zonder gedoe met instellingen of lensveranderingen of struikelen over tassen. Houd uw apparatuur zo eenvoudig mogelijk: een enkele camerabehuizing en een zoomlens die alle eventualiteiten dekt. Ik heb veel vertrouwen in mijn Canon 24-70mm f / 2.8L. Het heeft misschien niet het grootste diafragma ter wereld, maar ik ruil dat graag in voor de veelzijdigheid.
Over het algemeen fotografeer ik ook met Aperture Priority. Dus ik hoef alleen maar na te denken over de scherptediepte die ik in een opname wil en het veel betere brein van de camera de rest van de details voor me uit te laten werken.
Een gebied waar u een voorraad moet opslaan, zijn geheugenkaarten. Zorg ervoor dat je voldoende opslagruimte bij je hebt, want je gaat veel foto's maken, vooral als je op pad gaat voor een dag vol stiekeme opnames. Gooi er ook een paar pas opgeladen batterijen in, voor het geval dat.
Conclusie
Zoals elk gebied van fotografie, heeft het maken van straatportretten allemaal uitdagingen. Verreweg het moeilijkste dat je kunt overwinnen, is de moed vinden om je onderwerpen te benaderen.
Het goede nieuws is dat als je je altijd te geïntimideerd hebt gevoeld om dit genre fotografie te proberen, je in gewaardeerd gezelschap bent. Legendarische namen zoals Diane Arbus en Elliott Erwitt hebben gezegd dat ze hun camera's hebben gebruikt als een soort licentie om foto's te maken en als een barrière tussen hen en hun onderwerp. Er is nog steeds iets mysterieus aan een camera die mensen intrigeert, en dat is tegenwoordig nog meer het geval wanneer de meeste foto's op telefoons worden gemaakt.
Het enige dat nodig is, is een beetje durf, een geprojecteerde sfeer van vertrouwen, en u kunt enkele unieke momenten en geweldige straatportretten vastleggen.