Wil je portretten maken die meer laten zien over het karakter van de persoon dan hoe ze eruit zien? In dit artikel leer je een aantal nieuwe manieren om naar je onderwerpen te kijken, zodat je ze beter kunt begrijpen; en maak daarom portretten met diepte en meer interesse.
Een portret is een afbeelding van een persoon. Dus, wat onderscheidt de foto's die we maken van die gemaakt door een fotocabine?
Als we discussies over de dualiteit tussen lichaam en geest buiten beschouwing laten, kunnen we gerust zeggen dat we allemaal van vlees en bloed zijn. Onze foto's zijn daarom oppervlakkig. Maar schoonheid is meer dan huid diep.
Wat we karakter, of ziel, of ‘ik’ noemen, is de drijvende kracht die ons lichaam maakt, vormt en motiveert; en onze innerlijke gedachten en emoties staan vaak op ons gezicht geschreven.
Dit is mijn persoonlijke benadering van portretkunst en in het bijzonder portretfotografie, verkregen uit ontelbare uren lezen en een graad in literatuur, filosofie en psychologie. Het is hier veel gecomprimeerd, maar zou handig moeten zijn als u elk gebied onafhankelijk verkent.
Het karakter van je onderwerp lezen
Portretfotografie heeft tot doel een bepaald aspect van iemands karakter vast te leggen en te communiceren. Ik denk dat dit zich op een paar manieren laat zien
Wat zijn hun gewoontes?
Wat we doen, verandert ons vaak; maakt ons. Of het nu Aristoteles is die spreekt over uitmuntendheid als een gewoonte, of Warren Buffett die afgestudeerden aanspoort om de gewoontes van succes te ontwikkelen, gewoonten zijn een belangrijk onderdeel van wie je bent. Als u regelmatig traint, wordt u fit. Als je goed eet, ben je gezond. Gewoonten zijn moeilijk te vervalsen, omdat ze consistent moeten zijn om veel effect te hebben. Kijk naar je onderwerp; hoe hebben gewoonten ze getransformeerd?
Welke beslissingen hebben ze genomen?
Satre zei dat geen keuze maken nog steeds een keuze is. Als ik mijn baard laat groeien, kan het een beslissing zijn om dat te doen, of een onbewuste beslissing om me niet te scheren; dus beslissingen kunnen actief of passief zijn. Hebben ze een afro of dreadlocks? Beiden nemen toewijding om te groeien en te behouden, dus waarom namen ze de moeite? Vraag ze naar de keuzes die ze met hun lichaam hebben gemaakt; het zegt veel over hun karakter.
Een tatoeage is een goed voorbeeld van een beslissing om op te letten bij het maken van een portret. Het kan duiden op rebellie van tieners, artistieke expressie of zelfs een band met de Japanse onderwereld. Het is een keuze om het lichaam permanent te markeren; dus het is waarschijnlijk dat er over nagedacht is. Evenzo met piercings. Is het een verlangen om anders te zijn? Of om hetzelfde te zijn?
Dit is ook een ruimte om na te denken over waar ze het grootste deel van hun tijd aan besteden; en dat wordt over het algemeen hun carrière. Volgen ze hun passie, leven ze hun droom? Of zijn ze versleten in een baan die ze liever vergeten? Beiden vertellen verhalen. Uniformen kunnen een indicator zijn; maar het is niet zo moeilijk om een rockster te onderscheiden van een senior diplomaat.
Hoe presenteert het onderwerp zich?
Hoe presenteren de onderwerpen zich aan de wereld? Dit kan opzettelijk zijn, zoals het aantrekken van een net pak met fijn gepoetste schoenen, of passief, wanneer ze kleding dragen die lang geleden is uitgekozen. De kans is groot dat ze nogal wat tijd hebben besteed aan het kiezen van wat ze dragen; in de winkel en op de dag zelf. Steve Jobs had zijn iconische coltruien met een spijkerbroek en Doctor Who heeft zijn vlinderdassen. Welke identiteit hebben ze gekocht (en gekocht)?
Iemand zou zichzelf kunnen beschouwen als behorend tot een bepaalde nationaliteit, een subgroep of clan; maar foto's zijn stil, en je zult de uiterlijke uitingen hiervan willen bekijken om deze boodschap over te brengen. Mensen hebben vaak ‘rekwisieten’ die veel over hen kunnen zeggen. Het is misschien een duur horloge; een ketting; een goed ontworpen huis; of als ze jong zijn, een licht sabel of een knuffelkonijn. Ervan uitgaande dat uw onderwerp niet naakt is, wat hebben ze dan meegebracht? Vraag ze wat ze aan hebben; u zult waarschijnlijk verrast zijn door de antwoorden die u krijgt.
Gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal
Maak ze aan het lachen! Ik ontmoette de kerel die de Beatles fotografeerde in de jaren 60 en hij had het erover dat mensen ‘kaas’ zouden zeggen. Ik dacht altijd dat dit gewoon een eigenzinnig iets was om de spanning te doorbreken, maar het idee is dat de mond een glimlach vormt als je het woord ‘kaas’ zegt. Dit werkt beter dan iemand te vertellen dat hij moet glimlachen; maar niet zozeer. Vooral omdat expressie niet alleen in de mond zit; het is een product van een hele reeks spieren in het gezicht. Vraag het aan de robotontwerpers in Japan die menselijke emoties proberen na te bootsen op het gezicht van een androïde!
Dus de beste manier is om echt emoties op te wekken om de gebaren te creëren die je graag zou willen fotograferen. Er zijn veel manieren om dit te bereiken, maar de meeste moeten persoonlijk worden onderwezen. Het is vermeldenswaard dat mensen nooit alleen het gezicht zijn dat ze je laten zien; er is een hele reeks verschillende identiteiten die hun idee vormen van wie ze zijn. Het is een kwestie van ze naar voren halen.
Lichaamstaal is ook een ongelooflijk onthullend aspect van non-verbale communicatie. Elke portretfotograaf moet zich bewust zijn van verschillende houdingen en hoe deze kunnen helpen bij het lezen van een persoon. En natuurlijk is het ook mogelijk om een onderwerp te poseren. Een onderdeel van holistische fotografie (de filosofie dat fotografie zowel ambacht / techniek als kunst / visie nodig heeft) is een studie van micro-expressies en hoe je deze kunt zien en fotograferen. Onze gezichten zullen emoties registreren voordat we tijd hebben om ze te beheersen. U kunt dus iemands ‘echte karakter’ fotograferen door deze micro-expressies uit te lokken en ze vervolgens op de foto vast te leggen.
Fysieke kenmerken - waar kunt u zich op concentreren?
Een ding dat ik niet noemde, deels omdat het moeilijk te vermijden is, is het ‘vlees en bloed’. Sommige mensen hebben gewoon fascinerende gezichten, topografisch gezien. Het kan zijn dat hun ogen heldergroen zijn. Dit is een zeldzame en mooie oogkleur, dus de kans is groot dat andermans reacties erop hun gevoel van eigenwaarde hebben beïnvloed - zoals Kafka onderzoekt in De metamorfose. Evenzo hebben mijn rode neven en nichten een identiteit ontwikkeld rond hun rode haar. Mensen leven, al dan niet onbewust, naar deze opgelegde identiteiten. Ik ben 1,8 meter. Het is een nummer; mijn lengte. Maar betekent het meer dan dat? Hoe zit het met een ‘Perfect 10’? Het is gewoon een willekeurige meting; maar cijfers zijn intrinsiek verbonden met onze eigenwaarde in onze consumptiemaatschappij. Zoek naar fysieke kenmerken die opvallen, die opvallen. Hoe wordt uw onderwerp beperkt door hun fysieke identiteit? Hoe worden ze erdoor bekrachtigd?
Zie deze YouTube-video voor meer informatie over portretfotografie:
Samenvatting
Hopelijk geeft dit je wat andere dingen om over na te denken als je mensen fotografeert en portretten wilt maken met een beetje diepte. Holistische fotografie gaat veel dieper binnen elke categorie, maar mijn schrijven is nog niet goed genoeg om goed te communiceren wat vrij eenvoudig is om persoonlijk te demonstreren en uit te leggen. Bekijk daarom de portretten die je bewondert, zowel fotografisch als geschilderd, en kijk naar elk van de verschillende categorieën om te zien wat er bij past.
Oefen dan echt om verder te gaan dan de persoon-als-object-fotografie door meer over je onderwerp te weten te komen. Denk als Sherlock Holmes. Duw als Platon. Licht als George Hurrell. En voel je als Edith Piaf. Portretten is als een schaakspel; ‘Je moet eerst nadenken, voordat je verhuist’!