Straatfotografie is zo opwindend - het zoeken en wachten op precies het juiste moment waarop een verhaal zich ontvouwt in één frame. Ik hou van de verrassing en willekeur van openhartige foto's, maar af en toe zal ik volslagen vreemden vragen of ik een straatportret van hen kan maken als ik iets van mogelijk belang zie. Ik ben geen ‘in your face’ straatfotograaf. Ik heb er niets tegen. Het is een stijl die geweldige foto's kan opleveren, maar het is gewoon niet mijn stijl. Ik ben er vast van overtuigd dat je fotografiestijl je persoonlijkheid weerspiegelt. Laat u inspireren door het werk van anderen, maar probeer ze niet te kopiëren, maar definieer in plaats daarvan uw eigen stijl.
Een aspect van straatfotografie dat me altijd had geïntimideerd, was het fotograferen van mensen door het raam van een café, winkel of zelfs een bus. Toch heb ik altijd bewondering gehad voor die foto's die zijn gemaakt door vrienden van straatfotografen. Ze vangen echt een 'venster' op iemands leven. Ik bedoel dit niet als een voyeuristisch iets - daarvoor respecteer ik mensen te veel - maar het kan een mooi moment zijn, met ruimte voor de verbeelding om een verhaal te creëren.
Inclusief bewegwijzering in de lijst zorgt voor een fijn plaatsgevoel. Reflecties zijn ook interessant en bijna onvermijdelijk. Maak opnamen onder een hoek om te voorkomen dat u op de foto komt, tenzij het uw doel is om een origineel zelfportret te maken. Raamfotografie is ook een goed moment om te oefenen met fotograferen vanuit de heup. Het duurt even voordat je compositie goed is, dus stel je verwachtingen in het begin niet te hoog. Er is geen goede of foute manier om het te doen - wees gewoon respectvol voor je onderdanen. En zet je pop-up flitser uit!
Het is ongepast om mensen in gênante situaties te fotograferen. Ik probeer te bedenken hoe ik me zou voelen als ik op die manier zou worden vastgelegd. Ik fotografeer liever mooie emoties, zoals mensen die genieten van elkaars gezelschap in een café of dagdromen. Nogmaals, wat je fotografeert, is een weerspiegeling van je persoonlijkheid. Vertrouw op je instinct. Als je je niet goed voelt bij het vastleggen van wat een privémoment zou kunnen zijn, doe dat dan niet. Als het niet goed voelt, is het waarschijnlijk ook niet goed!
De beste manier om iemands vaardigheid te laten groeien, is door uit je comfortzone te komen. Dit is vooral belangrijk als je merkt dat je in een creatieve sleur zit of de passie voor je vak verliest. Als dat op jou lijkt, probeer dan iets nieuws, iets dat een beetje ongemakkelijk is, en je zult gaandeweg groeien.
Op die manier werkte ‘Window street photography’ voor mij. Nu ik het vaker ben gaan doen, voel ik me meer op mijn gemak en zie ik overal kansen. Mijn fotowandelingen zijn spannender en interessanter. Ken je het gevoel dat je krijgt als je iets heel speciaals hebt vastgelegd? U nooit wil die spanning verliezen!
Opmerking: Velen van jullie zullen vragen of je speciale toestemming nodig hebt om mensen op straat te fotograferen. Elk land is anders, maar op de meeste plaatsen is het volkomen acceptabel om mensen te fotograferen op een openbare plek of op een plek die vanaf de straat zichtbaar is, zoals door een caféraam. Er is geen modelvrijgaveformulier nodig zolang je gebruikt de afbeeldingen voor redactionele doeleinden, zoals ter illustratie van een artikel of alleen voor beeldende kunst. Elk commercieel gebruik vereist speciale modelreleases die zijn ondertekend door iedereen die in de lijst is opgenomen. Neem contact op met uw lokale autoriteiten over hun regels voordat u op straat fotografeert.
Dagdromer ~ Amsterdam
Pauze Café ~ Parijs
Er zijn meer dan alleen mensen achter die ramen!