6 tips voor beginnende liveconcertfotografen

Anonim

Concertfotograaf zijn kan heel spannend zijn. Stel je voor dat je op een afstand van 2 meter voor je geliefde idool staat en portretten van hen maakt. Je hebt niet alleen de mogelijkheid om één foto te maken, maar je kunt ook honderden foto's maken die je mee naar huis kunt nemen. Als gepassioneerde muziekliefhebber lijkt dit de hemel te zijn en dit is inderdaad een goede omschrijving van hoe het kan voelen.

  • Maar hoe begin je een concertfotograaf te worden?
  • Welke uitrusting heb je nodig?
  • Hoe krijg je de foto?

In deze korte tutorial zal ik schrijven over mijn ervaring als concertfotograaf - ik hoop dat het je vaardigheden op dit opwindende fotografiegebied zal verbeteren.

1. Aan de slag! Bereid je voor om concertfotograaf te worden

Wat is de beste manier om te beginnen? De gemakkelijkste manier om je carrière op te bouwen, is door in kleine clubs te beginnen. Bij deze locaties is de kans groter dat u met uw camera-apparatuur naar binnen kunt zonder speciale persaccreditatie. Daarom is dit de perfecte speeltuin voor jou om je camera-instellingen te veranderen en te wennen om voor een podium te staan. Waarom vraag je je vrienden die in een band spelen niet om ze de volgende keer je vaardigheden aan te bieden? Ze zouden zeker graag foto's hebben van hun volgende concert.

Maar het begin is moeilijk, net als concertfotografie.

Het probleem in deze kleine zalen is het gebrek aan podiumlicht! De meeste concerten waarmee ik begon, hadden alleen een blauwe en een rode schijnwerper op het podium. Naast het feit dat de muzikanten eruit zien als wezens uit een ander sterrenstelsel, is het licht zo laag dat je nauwelijks scherpe foto's krijgt als je niet de juiste apparatuur gebruikt.

Wat is de oplossing voor dit dilemma?

2. Koop nu een snelle, goedkope prime-lens!

Praten over lenzen voor concertfotografie leidt altijd tot dezelfde conclusie: gebruik snelle lenzen! Meestal is het podiumlicht erg laag, dus je enige kans om scherpe beelden te krijgen, is door een snelle lens te gebruiken.

Als beginner zou ik de goedkope 50 mm 1.8 aanbevelen, vanwege zijn vermogen om bij weinig licht te fotograferen met de laagste diafragma-instelling. Deze lens heeft me een paar keer gered toen de lichttechnicus leek te slapen en het podium bijna pikdonker was. Voor kleine podia is een 50 mm-lens een goed compromis om een ​​headshot van de leadzanger en een full-length shot van de drummer te krijgen (afhankelijk van hoe groot het podium werkelijk is).

Hoe kom je van het rode wezen af ​​uit een andere melkweg-look? Zet je foto's om in zwart-wit en de muzikanten zien er weer veel natuurlijker uit.

3. Waar ging dit geluid allemaal over?

Een belangrijke instelling op uw camera is de ISO-waarde. Een goede instelling voor de ISO-waarde van je camera is cruciaal voor concertfotografie. Meestal zul je merken dat je je ISO-instelling tot 1600 of hoger kiest om een ​​behoorlijke sluitertijd te krijgen.

Je denkt misschien: "Wat?! Ik gebruik een lens met een diafragma van 1.8 en een ISO-instelling van 1600 en krijg ik nog steeds niet de foto die ik wil? "

Helaas is het antwoord: Ja, in ieder geval meestal.

Het gebruik van zulke hoge ISO instellingen bij een digitale spiegelreflexcamera met crop sensor zal veel ruis genereren. Daarom raad ik aan om ruisonderdrukkingssoftware te gebruiken in je nabewerkingsworkflow. Of, nog beter (maar duurder): koop een full-frame camera.

4. Met welke modus en instellingen moet ik fotograferen?

Naar mijn mening is dit een individuele voorkeur en moet je proberen wat bij je stijl past. Ik fotografeer altijd in de modus Diafragma-prioriteit en met mijn laagste diafragma-instelling (bijv.1.8; 2.8, afhankelijk van de lens die je gebruikt).

Sommige mensen gebruiken ook de handmatige modus, maar ik voel me best op mijn gemak dat mijn camera de juiste belichting instelt en dat ik er niet over na hoef te denken.

Ik gebruik altijd spotmeting, omdat de podiumlichten snel veranderen en je zult nooit weten of de lichten de komende seconde het gezicht van de artiest zullen raken of niet.

Gebruik de multi-shot-modus. Schiet niet alleen 1 foto maar 3 of 4 om een ​​hogere opbrengst aan foto's te hebben die je kunt gebruiken.

Tenslotte: Maak altijd opnamen in RAW-indeling. Natuurlijk heb je meer opslagruimte nodig, maar het is absoluut de moeite waard om alle parameters zoals witbalans en belichting achteraf te kunnen wijzigen in de nabewerking.

5. Hoe zit het met fotograferen op grote locaties?

Welkom in de wereld van rocksterren! Ben je klaar om dicht bij je idolen te komen? Duizenden schreeuwende mensen, geperst tussen de loopgraaf en de mensen erachter, creëren een onoverkomelijke barrière terwijl je gemakkelijk vanaf de zijkant van het podium binnenkomt, coke nipt en voor de bewakers naar het podium loopt.

Je realiseert je alle mooie apparatuur op het podium die je net kende van videomuren - en dan gaan de lichten plotseling uit. De band komt het podium op, sommige mensen schreeuwen, anderen vallen flauw maar je bent gewoon angstig en denkt: "droom ik of is dit echt?" Dan raakt het je weer, verdomme, het is echt en ik ben beter weer terug naar de realiteit en neem wat mooie foto's!

Dit is hoe het voelt om voor een groot podium te staan ​​(dit is tenminste het geval voor mij).

U zult nu denken: “Geweldig, klinkt goed, ik zou dit graag willen doen, maar hoe? Vertel me, vertel me, vertel me !!! " Het antwoord: je hebt een persaccreditatie nodig. "Oh mijn god, wat is dit?"

Wees niet bang, het is gemakkelijker dan u denkt. Ik begon te werken voor een klein internetmagazine voor studenten. Deze kleine tijdschriften en online platforms geven je de mogelijkheid om naar grotere concerten te gaan. Misschien krijg je geen kaartjes voor Woodstock 2011, maar voor kleinere festivals zou het wel moeten.

Probeer in contact te komen met mensen, vraag het aan andere fotografen, praat met andere studenten, misschien heeft een van hen een tijdschrift. Beproef uw geluk bij een plaatselijke krant.

Ik weet zeker dat als je echt een concertfotograaf wilt worden, er veel manieren zijn om je doel te bereiken.

Zodra u uw persaccreditatie heeft, begint het plezier. U moet naar de pers- / VIP-ticketbalie om uw perskaartje te krijgen.

Hoogstwaarschijnlijk, afhankelijk van de artiest, mag je zonder flits foto's maken van de eerste 3 nummers. Niet meer. Dit zijn de regels en iedereen moet zich eraan houden. Leonard Cohen stond slechts 1 nummer toe. Gelukkig was het een lange tijd, 6 minuten, 300 foto's! Uitgeput en blij om een ​​goeie voor de krant te krijgen!

Zie de waarheid onder ogen: u verwijdert de meeste van uw foto's en krijgt slechts een paar echt goede. Zoals Chase Jarvis zegt, neem gewoon meer foto's om DE foto te maken waarop je wacht.

6. Ik sta voor het podium met mijn 50 mm lens. Waarom hebben de anderen al deze groten (proberen ze iets te compenseren)?

Oké, dit is de afspraak. Grotere locaties hebben grotere lenzen nodig en meestal ook een hoge ISO!

Als je professionele concertfotografen rondkijkt, hebben ze waarschijnlijk een full-format sensorcamera (ja, vanwege de hoge ISO-capaciteit) en een 24-70 2.8 of 70-200 2.8 of beide - of zelfs een ultrabrede hoek / fisheye-lens.

Natuurlijk kun je ook je geluk beproeven met je 50 mm, maar op grote podia heb je zeker een telelens nodig. Ook het zoomvermogen is wat mij betreft cruciaal, omdat je niet vooruit kunt, dus je moet vanuit jouw oogpunt componeren.

Soms zal de artiest permanent bewegen, zodat het gemakkelijker is om hem / haar te volgen met je lens. Jamiroquai sprong bijvoorbeeld 10 minuten rond. Het andere voordeel van deze baanbrekende lenzen is dat andere fotografen je serieuzer zullen nemen en bang zullen worden dat je misschien betere foto's maakt dan zij.

Ik hoop dat ik je kan overtuigen dat concertfotograaf zijn erg leuk is, ook al moet je er veel tijd en geld voor besteden. Maar geloof me, als je je foto's na het concert van je favoriete band op je LCD-scherm achter op je camera ziet, zijn de inspanningen die het kostte in een oogwenk vergeten.

Samenvatting:

  • begin op kleine locaties
  • gebruik een lens met een klein diafragma (bijv.50 mm 1.8)
  • gebruik hoge ISO-instellingen
  • probeer in contact te komen met tijdschriften en internetplatforms om uw persaccreditatie te krijgen
  • bespaar je geld voor een full-frame camera en snelle zoomlenzen: 24-70 mm 2.8, 70-200 mm 2.8, ultrabrede / fisheye-lens
  • Geniet van je nieuwe leven als concertfotograaf