Een statief is een belangrijk stuk uitrusting voor alle fotografen, maar vooral voor degenen die verslaafd zijn aan fotograferen met lange sluitertijden op het blauwe uur zoals ikzelf (ik fotografeer voornamelijk stadsgezichten aan het water). Die foto's vereisen een belichtingstijd van minuten met gebruik van een neutraal-densiteitsfilter (ND). Daarom is een stevig statief absoluut noodzakelijk om foto's scherp te houden.
Een stevig statief is een must voor fotografie met een lange sluitertijd, omdat er geen enkele kans is om scherpe foto's te maken door een camera minutenlang met de hand vast te houden.
Koop het beste statief binnen uw budget
Dit artikel is niet je ultieme koopgids voor een statief (dPS heeft hier al een uitstekend artikel over), maar laat me eerst een paar korte tips noemen.
Allereerst is een statief, in tegenstelling tot uw camerabehuizing, niet iets dat u vaak zult upgraden. Een goede kan zelfs een leven lang meegaan, dus het is aan te raden om het best mogelijke statief te kopen binnen uw budget. Hier zijn een paar andere dingen waar u op moet letten bij het kiezen van uw statief.
Laad capaciteit:
Het maximale draagvermogen van uw statief moet minimaal twee of bij voorkeur drie keer het maximale gewicht van uw camerabehuizing en grootste lens samen zijn. Mijn vertrouwde Manfrotto MT190CXPRO3 koolstofvezelstatief ondersteunt bijvoorbeeld tot 7 kg, wat meer dan voldoende is voor mijn Nikon D610 (850 g) en Nikon 18-35 mm (f / 3.5-4.5) (385 g) gecombineerd (1,25 kg).
Statiefkop:
Je statiefkop heeft ook een maximaal draagvermogen en moet minimaal passen bij dat van je statief. Als uw statief tot 7 kg ondersteunt, maar de kop slechts tot 5 kg, dan moet het draagvermogen van het gehele statiefsysteem 5 kg zijn, aangezien de maximale belasting afkomstig is van het zwakkere onderdeel. Ter informatie, ik bezit de SIRUI K-20X Ballhead, die maar liefst 25 kg ondersteunt.
Gewicht statief:
Fatsoenlijke statieven zijn meestal gemaakt van aluminium of koolstofvezel. Beide zijn even goed, maar koolstofvezelstatieven zijn lichter en toch beter bestand tegen trillingen (daarom zijn ze ook duurder). Mijn Manfrotto Carbon Fibre-statief weegt 1,6 kg (3,5 lbs.) Terwijl zijn aluminium tegenhanger, de Manfrotto MT190XPRO3, 2 kg (4,5 lbs.) Weegt, terwijl alle andere specificaties vrijwel identiek zijn).
Statiefpootsecties:
Terwijl 3-delige poten een stabieler platform bieden, hebben statieven met 4-delige poten een kortere gesloten (opgevouwen voor transport) lengte en maken het gemakkelijker om tijdens het reizen in een koffer te pakken. De gesloten lengte voor mijn 3-delige poot Manfrotto MT190CXPRO3 koolstofvezelstatief is bijvoorbeeld 61 cm (24 inch), maar de 4-delige tegenhanger, de Manfrotto MT190CXPRO4, is slechts 52 cm (20,5 inch).
Als je het mij vraagt, raad ik aan om niets anders te kiezen dan driedelige statiefpoten. Persoonlijk doe ik geen concessies aan stabiliteit voor het gemak. Dat gezegd hebbende, past mijn statief nog steeds in mijn ruimbagage (na het verwijderen van de middelste kolom). Voordat ik het kocht, heb ik het zelfs getest door mijn bagage naar de camerawinkel te brengen!
Lang is niet altijd cool
Een goed statief hebben is één ding, maar het op de juiste manier gebruiken is iets anders. Ik zie veel te veel fotografen die de poten van een statief volledig uitschuiven, zelfs als dat niet nodig is. De vuistregel is dat hoe hoger de poten van het statief zijn uitgeschoven, hoe minder stabiel het wordt, waardoor het gevoeliger wordt voor harde wind en de kans op het maken van scherpe foto's wordt ondermijnd. De onderstaande foto (bij Victoria Peak in Hong Kong, met een hoogte van 552m) is daar een goed voorbeeld van.
Om hier onscherpe foto's te maken, heb ik het statief laag gehouden en de lens door de staven gestoken, in plaats van de statiefpoten en middenkolom volledig uit te schuiven om van boven de reling te fotograferen.
In plaats van de statiefpoten (en zelfs de middenkolom, wat een grote NO-NO is) volledig uit te schuiven om de camera boven de reling te positioneren, heb ik de lens door de staven geschoven en het statief zo laag mogelijk gehouden om het risico op trillingen.
Eigenlijk heb ik dit geleerd van een eerdere fout. Ik heb vorig jaar op deze exacte locatie gefotografeerd, maar ik heb de kans verpest door het statief te hoog te zetten (over de reling door de middenkolom te verlengen) bij harde wind, en geen van de foto's kwam scherp uit.
Het verlengen van de middenkolom bij harde wind of bij fotograferen met lange sluitertijd is een recept voor een ramp. Het is zeer onwaarschijnlijk dat u op deze manier scherpe foto's kunt maken.
De ergste nachtmerrie van fotografen met lange sluitertijd
Stel dat u tijdens uw vakantie stadsgezichten aan het water maakt op een blauw uur met een paar minuten lange belichtingstijd in een toeristisch gebied (plaatsen zoals Victoria Harbour in Hong Kong, de Bund in Shanghai, enz.). Het is misschien uw once-in-a-lifetime reis, en het weer is helder en perfect.
Zulke plaatsen zijn altijd druk, vooral tijdens zonsondergang en schemering met kuddes toeristen die massaal kiekjes, selfies en groupies maken. Het uitschuiven van alle statiefpoten kost onvermijdelijk meer ruimte op de grond, wat een enorm risico met zich meebrengt dat iemand er per ongeluk tegenaan schopt tijdens lange belichtingstijden en je potentieel epische opname verpest. Dit is de ergste nachtmerrie van fotografen met een lange belichtingstijd (en is mij een keer overkomen).
Houd op een drukke fotografielocatie als deze (Merlion Park in Singapore) uw statiefopstelling zo laag mogelijk, zodat deze minder ruimte op de grond inneemt en het risico verkleint dat iemand per ongeluk tegen uw statiefpoten schopt.
Statief alternatieven
Om zo'n nachtmerrie te voorkomen, gebruik ik ook een soort statiefalternatief dat helpt bij het stabiliseren van mijn camera-instellingen. Een klemstatief zoals de Manfrotto 035 Super Clamp without Stud is handig op plaatsen met harde wind of op drukke schietlocaties in de stad waar je je zorgen maakt dat iemand per ongeluk tegen je statiefpoten schopt.
Het is niet zo dat u een klemstatief overal kunt gebruiken, want het heeft een reling nodig of iets waarop het kan worden geklemd. Maar waar mogelijk kan deze opstelling rotsvast zijn (met een laadvermogen van 15 kg) en de resulterende foto's met een lange sluitertijd zijn aanzienlijk scherper dan die gemaakt met een gewoon statief.
Een Super Clamp is als een game-wisselaar, hij is klein en sterk.
Om een DSLR op een Super Clamp te monteren, steekt u eerst een apart verkochte Manfrotto 208HEX 3/8-inch Camera-montageplatformadapter (of een goedkoper alternatief Manfrotto 037 Reversible Short Stud) in een Super Clamp-aansluiting en zet u deze vast met het dubbele slot systeem. Monteer vervolgens een statiefkop met DSLR op de montageplatformadapter, net als bij je gewone statief.
Conclusie
Ik hoop dat deze tips je helpen te voorkomen dat je dezelfde fouten maakt als ik. Volg niet blindelings de mantra die zegt: "Schuif je statief uit en plaats de zoeker op ooghoogte" (daar heb je waarschijnlijk al eerder van gehoord!).
Er is niets mis mee om uw statief laag te zetten en voorover te buigen. Dit vergroot uw kans op het maken van scherpe foto's met een lange belichtingstijd bij harde wind en voorkomt ook dat uw statiefpoten per ongeluk worden geschopt.
Als je nog andere tips of ervaringen hebt om te delen, doe dat dan in de reacties hieronder.