Uw fotografische erfenis: besef uw kracht als fotomaker

Inhoudsopgave:

Anonim

Ik heb moeite met het benaderen van het onderwerp en ik blijf onzeker, zelfs als ik typ. Hoe kan ik beginnen te praten over zulke verre echo-ideeën? Ik weet al dat jij en ik een rode draad delen: fotografie.

Ik ga er verder van uit dat als je dit leest, je iemand bent die regelmatig foto's maakt. Misschien is dat de perfecte manier om te beginnen; door te weten dat je een cameramens bent, net als ik.

Omdat we hetzelfde zijn, hoop ik dat je begrijpt wat het betekent om "fotograaf te zijn" in een tijd waarin camera's overal zijn. Begrijp je de kracht die je in handen hebt? Het is de omvang van deze kracht die we zullen bespreken.

Met een beetje geluk zullen deze simpele waarheden over ons vak niets nieuws zijn. Hopelijk zullen deze ideeën een vriendelijke herinnering zijn aan de rol die je speelt in het fotografische erfgoed.

Aan de andere kant, als u deze feiten bent vergeten of als u er nog nooit over heeft nagedacht, is vandaag een bijzonder belangrijke dag voor u.

Respect voor het werk … respect voor jezelf

Het is vreemd paradoxaal dat fotografie zo ongelooflijk persoonlijk en tegelijkertijd zo onpersoonlijk kan zijn. Dit geldt met name voor digitale fotografie, wanneer het werk dat we produceren vaak in wezen ongrijpbaar en vaak onaantastbaar blijft.

Waar andere makers hun vak fysiek kruisen door te tekenen, schilderen, beeldhouwen of snijden, staan ​​wij alleen in een gedeelde uniciteit. We gebruiken een machine om onze uitingen tot leven te brengen. We kunnen wat we vastleggen niet met een gevoel van onmiddellijkheid aanraken, en toch is fotografie een van de meest effectieve methoden geworden om wat we zien te overbruggen met wat we voelen.

Als fotografen moeten we de pure vreemdheid en complexiteit van wat we doen op een basisniveau begrijpen. Ons werk is deels wetenschap, deels ziel, deels filosofie en zou als zodanig gerespecteerd moeten worden vanwege de prachtige excentrieke beeldende kunst die het werkelijk is.

Bovendien moet je een enorm respect hebben voor jezelf en je medebeoefenaars van fotografie. Niet door een gevoel van superioriteit, maar eerder door een gevoel van kameraadschap.

We concurreren af ​​en toe natuurlijk. We zijn soms jaloers of bekritiseren elkaar. Omdat internet internet is, is het vrij eenvoudig om het werk van anderen uit elkaar te halen in plaats van het op te bouwen. We zijn maar een mens. Toch blijft het een feit dat we meer vooruitgang zullen boeken door positieve attitudes en smaakvolle kritiek dan door gedachteloze kritiek en negativiteit.

Ik kan je verzekeren dat we allemaal samen in deze waanzin zitten.

Fotografie is de dienaar van de geschiedenis

Stel je eens een paar historische beelden voor in je hoofd. Ali staat bij Frazier. Dat kind dat op de vlucht is voor een napalmstaking in Vietnam. De nasleep bij Kent State. Een eenzame man die in Peking in een tank staart. Einstein steekt zijn tong uit voor de camera.

Al deze momenten, voor beter of slechter, worden door middel van foto's in de geschiedenis gestold. Fotografie draagt ​​een monumentaal gewicht bij aan het bewust maken van de schoonheid en gruwelen die aanwezig zijn in de menselijke conditie.

Fotografie is ongetwijfeld de grootste troef voor het documenteren van geschiedenis die de wereld ooit heeft gekend.

Elke foto is gemaakt door een man of vrouw die aanwezig was op het moment dat deze gebeurtenissen plaatsvonden. Voor beter of slechter, de aanwezigheid van een camera is al bijna twee eeuwen de katalysator geweest voor sociale, politieke en ecologische veranderingen.

Waar zouden we zijn zonder de foto's die ons tot actie aanzetten en de manier waarop we over de wereld denken veranderen?

Fotografen kunnen overal met één foto in brand vliegen.

Als we het vermogen hebben om mogelijk invloed uit te oefenen op de hele loop van de beschaving door wat we doen, zouden we een zekere mate van trots, verwondering en uiteindelijk een gevoel van bezorgdheid moeten hebben. Denk daarover de volgende keer dat u met uw camera op pad gaat.

U kunt altijd en overal een verschil maken met uw fotografie.

U vertegenwoordigt elke fotograaf

Als je geduld met me hebt, vind ik het nodig om een ​​kort verhaal te vertellen over een vriend van mij die een houtbewerker is; een verhaal, dat, zo blijkt, de reden voor mij werd om dit artikel op te schrijven.

Een paar weken geleden was ik getuige van een nogal vervelende situatie op sociale media tussen mijn vriend en een andere houtbewerker. Zonder mijn eigen mening toe te voegen, was het duidelijk dat de houding tegenover mijn vriend door de meeste commentatoren algemeen werd afgekeurd.

Ik was gefascineerd (en getroost) door het feit dat wat mensen het meest leek te verontrusten het flagrante gebrek aan respect was dat door de ene vakman aan de andere werd getoond.

Ik dacht meteen aan de manier waarop wij fotografen ons gedragen, zowel online als offline, en hoe dat gedrag de publieke perceptie van fotografen beïnvloedt.

Naarmate camera's steeds meer beschikbaar worden voor de massa, is het belangrijk om te begrijpen dat we allemaal beoefenaars zijn van een kunstvorm die dateert uit het begin van de 19e eeuw. Dat is nogal de erfenis. Wat ik hiermee bedoel, is dat de manier waarop we omgaan met onze onderwerpen en onze omgeving terwijl we ons vak beoefenen, net zo belangrijk kan zijn als de foto's die we maken.

Ik ben er getuige van geweest dat fotografen 'vliegende stenen' verplaatsen op Racetrack Playa in Death Valley, zodat hun foto's niet konden worden gerepliceerd. Bij talloze gelegenheden heb ik gezien hoe auto's achteruit reden achter een persoon die op de snelweg parkeerde om foto's van beren te maken.

Misschien wel het meest alarmerend is dat ik schokkend pretentieuze houdingen heb waargenomen die professionele fotografen tentoonspreiden tegenover degenen die geacht werden "onder" hun vermeende vaardigheidsniveau te liggen.

Wees beleefd en respectvol naar anderen, vooral naar medefotografen. Wees altijd bereid om door te geven welke kennis je hebt over het vak. Houd in gedachten dat we rentmeesters zijn van onze kunst en de vlam ervan verzorgen voor vele generaties aan toekomstige fotomakers.

Word nooit het slachtoffer van het soort onverschillig gedrag dat de erfenis van fotografie zou kleineren.

Laatste gedachten… .

Dus, wat is hier het eindspel?

Het sleutelwoord is 'realisatie'.

Realiseer je dat de rol die fotografie speelt in de wereld niet genoeg kan worden benadrukt, en dat jouw aandeel in dat verhaal net zo belangrijk is.

De manier waarop we fotografie benaderen, is in hoge mate een weerspiegeling van hoe we het leven benaderen en hebben allemaal vergelijkbare resultaten.

Houd er rekening mee dat u zich altijd de impact herinnert van de foto's die u maakt en hoe ver de manier waarop u die foto's maakt, echt reikt. Foto's dragen een unieke dualiteit met zich mee die tussen andere kunstvormen een bewolkte ruimte inneemt.

Onze camera's kunnen geschiedenis maken, opnemen en zelfs wijzigen, maar zonder jou is een camera gewoon een camera.

Onthoud de kracht die je als fotograaf hebt en pas die dienovereenkomstig toe.