Focus op autofocus - dit artikel gaat uit naar al mijn mede door focus geobsedeerde fotografen die streven naar consistent haarscherpe beelden, ongeacht de scène, het onderwerp of de lichtsituatie.
Ben je ooit weggelopen van een shoot met het gevoel dat je elke laatste opname hebt genageld om bij nader inzien te ontdekken dat de meeste van je opnames enigszins of aanzienlijk naar voren of naar achteren zijn scherpgesteld? Dan is dit artikel zeker iets voor jou!
Mijn ogen zijn aangetrokken tot en gedwongen door expliciet scherpe, gedetailleerde en beschrijvende beelden sinds ik een jonge man was die zich over de werken van fotojournalisten zoals Gordon Parks, Diane Arbus, Elliot Erwitt en Eugene Richards uitstort om er maar een paar te noemen.
Deze fotografen legden niet alleen inhoudelijke en spectaculaire inhoud (momenten) vast, maar deden dat met een technisch inzicht dat mijn visuele zintuigen prikkelde en koude rillingen over mijn rug bezorgde. Ik wilde beelden maken die net zo schoon en boeiend waren als de beelden die ik verafgoodde.
Autofocus in het tijdperk van moderne digitale technologie biedt snelle, responsieve acquisitie en scherpstelling van het onderwerp, maar die technologie levert soms inconsistente en onbetrouwbare resultaten op bij het maken van afbeeldingen in chaotische omgevingen of ongunstige situaties - en, verrassend genoeg, soms zelfs in ideale situaties.
Mijn bedoeling met dit artikel is om autofocus (AF) te bespreken: hoe het werkt en de verschillende AF-modi en -punten die beschikbaar zijn om een meer consistente focus te garanderen, zelfs onder de meest uitdagende omstandigheden.
Autofocussystemen zijn ongelooflijk complex en het zou veel te lang duren om een diepgaande uitleg te geven over hoe ze precies werken en ons op een dwaalspoor brengen. Hier volgt een beknopte uitsplitsing van de twee soorten passieve autofocusmodi.
Fase detectie
Fasedetectie komt het meest voor bij DSLR's en maakt gebruik van een zogenaamde beam-splitter. De beam-splitter stuurt het licht (het beeld) naar twee verschillende microsensoren, waardoor er twee aparte en identieke beelden ontstaan. Deze worden automatisch uitgelijnd (scherpgesteld) met behulp van de interne software van de camera.
Als u ooit een oudere filmcamera met lenzen voor handmatige scherpstelling heeft gebruikt, herinnert u zich misschien hoe het beeld of de scène in het midden van de zoeker zou worden gesplitst, en de scherpstelling werd bereikt door de twee verkeerd uitgelijnde beelden uit te lijnen. Fasedetectie werkt op deze manier.
Contrastdetectie
Contrastdetectie is aantoonbaar nauwkeuriger dan fasedetectie, vooral bij het fotograferen van onderwerpen (portretten) close-up met een groot diafragma (d.w.z. f / 1.4-f / 2.8). De technologie erachter is minder omslachtig (lichtgewicht) en goedkoper. We zien AF-systemen met contrastdetectie het meest in kleinere en lichtere spiegelloze camera's.
Fasedetectie is robuuster en duurder, maar reageert ook sneller en betrouwbaarder bij onderwerpen die in beweging zijn of onregelmatig bewegen. De mechanica van contrastdetectie is veel slanker, lichter en goedkoper, maar dit systeem is opmerkelijk langzamer en minder responsief dan fasedetectie.
Voor dit artikel concentreer ik me (geen woordspeling bedoeld) op DSLR-systemen, aangezien deze voorlopig de steunpilaar blijven voor snelle actie, fotografie bij weinig licht (d.w.z. fotojournalistiek, sport, natuurfotografie en huwelijksfotografie).
Ik heb uitgebreid gewerkt met zowel Canon- als Nikon-systemen (elk heeft hun sterke en zwakke punten), maar op basis van mijn persoonlijke ervaring heeft Nikon de overhand als het gaat om snelle, nauwkeurige scherpstelling onder ongunstige situaties met weinig licht met bewegende onderwerpen.
Ik fotografeer meestal met beschikbaar licht, vaste lenzen en grote diafragmaopeningen, meestal tussen f / 1.4 en f.2.8. Er is geen marge voor gemiste opnamen als het gaat om het vastleggen van belangrijke momenten voor bruiloftsklanten.
Ik heb snelheid en nauwkeurigheid nodig en streef naar consistentie. Ik moet die beslissende momenten kunnen vastleggen terwijl ze zich ontvouwen, maar ik wil ook haarscherpe beelden. Niets frustreert me meer dan het vastleggen van geweldige inhoud die enigszins onscherp is.
Ik heb mijn focus nodig om precies te landen waar ik wil dat het oog van de kijker als eerste arriveert. Meestal is dat brandpunt het hoofdonderwerp dat aanwezig is in de scène of de ogen van dat onderwerp als het beeld meer portretachtig is (in plaats van een scène met meerdere onderwerpen).
De kwestie van nauwkeurige en nauwkeurige scherpstelling wordt nog duidelijker en problematischer bij het scherpstellen op onderwerpen dicht bij de lens of bij het gebruik van snelle lenzen met een wijd open diafragma. Een grondig en uitgebreid begrip van de autofocusmodi en AF-punten van uw camera blijkt in deze gevallen van het grootste belang.
Bij het vastleggen van stilstaande of langzaam bewegende onderwerpen behaal ik de beste resultaten met AF-S. Ik gebruik het middelste scherpstelpunt van de camera, dat wordt beschouwd als het meest nauwkeurige en betrouwbare AF-punt. Ik verkrijg en vergrendel de scherpstelling met het middelste AF-punt en stel vervolgens snel opnieuw samen en leg vast.
De huidige camera's zijn uitgerust met veel brandpunten. Afhankelijk van het merk en model camera dat u gebruikt, kunt u kiezen uit maximaal 153 punten. AF-punten lichten meestal rood of groen op wanneer de ontspanknop half wordt ingedrukt.
Scherpstelmodi (voor zowel Nikon als Canon)
Autofocus Automatisch (AF-A) Nikon | AI Focus AF Canon
Bij Autofocus Automatic (AF-A) analyseert de camera de scène en bepaalt welke AF-punt (en) gebruikt moet worden. Afhankelijk van of het onderwerp al dan niet beweegt of stilstaat, schakelt het automatisch tussen AF-S en AF-C om scherp te stellen.
Enkele Servo AF (AF-S) Nikon | One-shot AF Canon
Bij enkelvoudige servo-AF (AF-S) vergrendelt het geselecteerde AF-punt de scherpstelling op het onderwerp zolang de ontspanknop gedeeltelijk ingedrukt blijft. Scherpstelvergrendeling wordt in de zoeker meestal aangegeven door de verlichting van een dichte cirkel.
Zodra de focus is verkregen en vergrendeld, wordt de scène opnieuw samengesteld zonder de focus op het / de gekozen onderwerp (en) te verliezen. Deze AF-modus is ideaal voor onderwerpen die stilstaan.
Continue Servo AF (AF-C) Nikon | AI Servo AF Canon
Bij Continuous Servo AF (AF-C) -focus blijft de camera scherpstellen (en scherpstellen) op het geselecteerde AF-punt tot het moment dat de sluiter wordt geactiveerd. Deze AF-modus is ideaal voor bewegende onderwerpen.
De AF-gebiedsmodus (AF-punten)
Naast deze scherpstelmodi zijn Nikon en Canon DSLR's uitgerust met tal van AF-punten en AF-veldmodusopties.
Nikon AF-gebiedsmodi
Met Nikon kunt u de volgende opties voor AF-gebiedsmodus kiezen:
Een punt - De fotograaf bepaalt handmatig een enkel AF-punt en de camera stelt scherp op het onderwerp in het geselecteerde AF-punt, wat het beste werkt met stilstaande onderwerpen.
Dynamisch gebied - De fotograaf bepaalt het AF-punt handmatig, net als bij Single Point AF (hierboven). Als het onderwerp echter beweegt en het geselecteerde AF-puntgebied verlaat, past de camera zich dienovereenkomstig aan op basis van de omliggende AF-punten en stelt de camera dienovereenkomstig opnieuw scherp. Deze instelling werkt het beste bij onderwerpen die onvoorspelbaar bewegen.
Auto - De camera bepaalt welk AF-punt het onderwerp bevat en stelt automatisch scherp.
3D - De fotograaf bepaalt het AF-punt handmatig. Zodra de ontspanknop gedeeltelijk is ingedrukt en de camera heeft scherpgesteld, stelt de fotograaf de compositie opnieuw samen en schakelt de camera automatisch over naar een nieuw AF-punt om de scherpstelling voor het geselecteerde onderwerp te behouden.
Canon AF-gebiedsmodi
Canons AF Area Mode-opties lijken erg op die van Nikon, maar zijn meer gebaseerd op groeperingen van AF-punten om scherp te stellen.
AF-puntuitbreiding - Met deze modus kunt u een primair AF-punt selecteren, vergezeld van 4 of 8 extra AF-punten in de omgeving voor onderwerpen die bewegen of niet veel contrast bieden voor snelle scherpstelling.
Zone AF - Dit zorgt voor een cluster van 9 of 12 verplaatsbare AF-puntgroeperingen om scherp te stellen op het dichtstbijzijnde onderwerp dat in de door u geselecteerde zone valt.
Automatische AF-puntselectie - In deze modus zijn alle AF-punten actief en volgen ze de focus net als de 3D AF-modus van Nikon.
Als je op mij lijkt, kunnen opties opwindend zijn, maar ook ongelooflijk overweldigend. Bij het lezen van camerahandleidingen of zeer technische tutorials, wil ik een balletje slaan in de foetushouding en naar mijn gelukkige plek gaan.
Dus ik verzoek u dringend om diep adem te halen en verder te lezen terwijl ik prozaïscher spreek over hoe u deze informatie kunt synthetiseren en integreren voor de praktische toepassing en gebruik in het veld.
Ik ben in de eerste plaats een portret- en trouwfotograaf wiens obsessie met het maken van scherpe foto's heeft geleid tot veel experimenten gedurende mijn 20-jarige carrière. Ik heb met elke denkbare professionele DSLR-body en lenscombinatie gewerkt en wat ik je ga vertellen is geen geheim; het is een bevestiging.
Lenskalibratie
Ten eerste heb ik mijn beste focus- en beeldscherpteresultaten bereikt door vaste eigen lenzen te gebruiken. Een juiste lenskalibratie is ook van groot belang bij het bereiken van optimale resultaten met DSLR's en gepatenteerde lenscombinaties - zowel vast als zoomlenzen. Lenskalibratie is de allereerste stap die u moet nemen om consistentie en nauwkeurigheid te bereiken als het gaat om scherpstelling.
Nikon biedt AF-fijnafstelling met enkele van hun nieuwere of pas uitgebrachte DSLR-pro-behuizingen, en ik kan niet genoeg enthousiast zijn over wat een waardevol hulpmiddel dit is. Canon stelt zijn fotografen ook in staat om hun professionele lenzen te finetunen en te kalibreren met hun professionele body's, maar voorlopig blijft het een handmatig proces.
Ga naar https://fstoppers.com/gear/how-get-most-nikons-auto-af-fine-tune-194063 als u meer wilt weten over Nikon’s AF-fijnafstelling. Deze video biedt een geweldige tutorial waarmee je de kracht van deze geweldige functie kunt benutten!
Weet dat geen enkele camerabody-lenscombinatie ooit een perfecte match is en dat alle body / lens-combinaties kunnen profiteren van het kalibreren van uw lenzen. Of je nu een nieuwere Nikon hebt waarmee je automatisch kunt kalibreren, of een Canon-systeem hebt en de lens handmatig moet kalibreren, dit is het ontstaan van consistent haarscherpe beelden.
Mijn experimenten met AF-punten en AF-modi zijn even uitgebreid. Ik ben die middelpuntfocus gaan ontdekken, en Single-Servo AF (AF-S) levert consistenter op voor stilstaande of langzaam bewegende objecten dan elke andere beschikbare combinatie van AF-punt en scherpstelmodus.
Ik gebruik liever het AF-middelpunt om scherpstelling te bereiken en te vergrendelen, en vervolgens mijn scène opnieuw samen te stellen voor de uiteindelijke beeldopname, in plaats van AF-punten te gebruiken die zich dichter bij de rand van de zoeker bevinden. Ik heb niet altijd op deze manier gefotografeerd, maar door vergelijking ontdekte ik dat deze methode sneller en betrouwbaarder was en dat de scherpstelling ook veel nauwkeuriger was, shot na shot.
De AF-punten en scherpstelmodi van uw camera zijn sterk afhankelijk van de aanwezige contrasten in de scène. Het AF-middelpunt onderscheidt contrast en zorgt zo voor een snellere en nauwkeurigere scherpstelling dan punten dichter bij de rand van de zoeker of het beeld. Hier worden contrast, helderheid en helderheid verstikt door vignettering en optische aberraties die in alle lenzen voorkomen, vooral aan de randen en hoeken.
Bovendien zijn de AF-middelpunten cross-type scherpstelpunten, die in staat zijn om scherp te stellen op lijnen in twee richtingen, horizontaal en verticaal.
Scherpstellen op bewegende onderwerpen
Bij het scherpstellen op bewegende onderwerpen heb ik gemerkt dat het gebruik van Continuous-Servo AF (AF-C) in combinatie met Dynamic Area AF-modus (Nikon) of Zone AF (Canon) de beste, meest consistente resultaten oplevert, zelfs in omstandigheden met extreem weinig licht .
Onthoud dat de dynamische en zone-AF-modi de selectie mogelijk maken van AF-puntgroeperingen variërend van 4-8 puntgroepen om een constante scherpstelling te behouden voor bewegende onderwerpen.
Als ik wat verder weg ben van bewegende onderwerpen, merk ik dat fotograferen in Continuous-Servo AF (AF-C) in combinatie met 3D-veld-AF-modus (Nikon) of Auto AF (Canon) de meest consistente resultaten oplevert.
Wanneer ik bijvoorbeeld de eerste dans van de bruid en bruidegom fotografeer, is 3D AF-C mijn go-to, omdat ik hiermee de camera kan vertellen op welk onderwerp / welke onderwerpen ik scherp wil stellen en die focus continu kan behouden als onderwerp / s bewegen binnen het frame of ik stel de scène zelf opnieuw samen.
Meer over het fotograferen van bewegende onderwerpen hier.
Portretten maken
Ik denk dat de belangrijkste focusuitdagingen komen bij het maken van portretten of close-updetails met langere lenzen (50 mm of groter) bij diafragmaopeningen van f / 1.2-f / 2.8. Dit is waar de profs zich onderscheiden van de amateurs.
Veel fotografen willen het opvallende visuele effect (bokeh) bereiken dat we zien bij het fotograferen van een onderwerp dat wijd open staat (f / 1.2 - f / 2.8) en de focus op de ogen spijkeren. In deze gevallen is er geen marge voor fouten. Soms zie je maar een centimeter scherpte - en als je het mist, is het beeld onbruikbaar (althans naar mijn mening). Het is een aanzienlijk risico met enorme beloningen.
Mij wordt vaak gevraagd of er een truc is om oogscherpte vast te leggen in portretten die op zulke ondiepe scherptediepte zijn gemaakt. De ‘truc’ is om te weten hoe al uw apparatuur werkt. Weet hoe elke lens werkt met de body waaraan hij is gekoppeld, en welk AF-punt of welke scherpstelmodus de beste resultaten oplevert bij ondiep fotograferen voor dat specifieke onderwerp of die specifieke scène.
Voor mij is de beloning alleen het risico waard als ik over het technische inzicht en vertrouwen beschik om minstens 8 van de 10 keer het gewenste resultaat te behalen (dat is mijn standaard).
Houd rekening met het volgende: als je fotografeert op 85 mm ingesteld op f / 1.8 met een onderwerp tot camera-afstand van 1 meter, heb je slechts een scherptediepte van ongeveer 1,3 cm. Als u het middelste AF-punt in AF-S gebruikt om de scherpstelling in te stellen, te vergrendelen en opnieuw samen te stellen voordat u de opname maakt, is het hoogst onwaarschijnlijk dat uw flinterdunne scherpstelvlak op het punt terechtkomt waar u de scherpstelling aanvankelijk vergrendelde.
Het is eenvoudige trigonometrie.
De kleine verandering in camerahoek door hercompositie (of zelfs ademhaling), heeft een drastische invloed op (verschuift) het focusvlak, waardoor de wang, neus, oren of kin (in plaats van de ogen) in focus zijn.
Dus tenzij u de ogen van het onderwerp in het midden van het beeld wilt plaatsen in alle portretten die u met een klein diafragma maakt, heeft u een creatievere en effectievere strategie nodig.
In mijn ervaring is het gebruik van Continuous Servo AF (AF-C) en het selecteren van een groep van 4 tot 6 dynamische AF-punten dichtbij het oog de beste manier om oogscherpte te bereiken in dit precaire scenario.
Ik heb echter ontdekt dat fotograferen in de modus Continuous Frame of High-Speed is, en het handmatig aanbrengen van micro-aanpassingen aan de focus terwijl de sluiter is geactiveerd, is de enige onfeilbare manier om ten minste 1 of 2 frames vast te leggen waarbij de ogen scherp zijn .
Conclusie
Autofocus is een krachtig en handig hulpmiddel dat heeft geholpen fotografie te ontwikkelen en te verheffen tot hoogten die ik me twintig jaar geleden nooit had kunnen voorstellen.
Maar met alle dingen die mechanisch en door mensen gemaakt zijn, zijn er zwakheden en beperkingen. Afgezien daarvan zijn er geen beperkingen als we het hebben over verbeeldingskracht of de creatieve wil die ons in staat stellen - en ons dwingen - om die tools ver buiten hun grenzen te duwen om optimale en gewenste resultaten te bereiken; iets dat alleen mogelijk is als we de juiste kennis hebben van hoe die tools werken.
Zoals ik eerder in dit artikel al zei, zijn autofocus- en AF-systemen ongelooflijk complex. Het is een onderwerp dat veel interesse en waarde heeft voor veel fotografen, van beginners tot doorgewinterde professionals.
Het is ook een snel evoluerende technologie, wat betekent dat wat we vandaag weten, morgen misschien niet van toepassing is. Veel variabelen en factoren zijn van invloed en beïnvloeden de nauwkeurigheid en consistentie van de AF - het is zeker een veelzijdig onderwerp. Eén artikel alleen zou nooit al deze facetten kunnen behandelen.
Ik hoop dat ik met dit artikel het ijs heb kunnen breken en nuttige informatie heb kunnen verstrekken die je inspireert om je vaardigheden verder aan te scherpen. Wij als fotografen vertrouwen op technologie om onze visie en stemmen te verwoorden, dus het is niet alleen cruciaal, maar ook onze plicht om de technologie te begrijpen - zodat we ons kunstenaarschap kunnen bevorderen.
Dat gezegd hebbende, kijk ik er naar uit om meer artikelen over dit onderwerp te schrijven en dit gesprek voort te zetten, zodat we nader onderzoek kunnen doen en onze collectieve focus kunnen verbeteren.