Hoe ik mijn eerste Aurora Australis heb vastgelegd

Een gastpost door Loic Le Guilly

Uw D800 is verzonden

Op zondag 15 juli 2012 ging ik naar het huis van een vriend om zijn camera te lenen. Ik had de volgende dag een fotoshoot en ik had niets fatsoenlijks om mee te fotograferen. Mijn nieuw bestelde Nikon D800 was in de mail… blijkbaar. En ik had mijn vertrouwde D3X een paar dagen eerder verkocht. Oh!

Vannacht is de nacht

Ik had mijn vriend gewaarschuwd. "Vanavond zou een goede avond kunnen zijn voor een aurora … vind je het cool als ik vanavond de camera pak?". "Zeker geen probleem", zei hij. Na een goed gesprek over de verdiensten van Canon versus Nikon (hij is een Canon-man), zeg ik dank en begin te vertrekken. Terwijl ik naar buiten stap, kijk ik naar de zuidelijke Tasmaanse hemel en ja hoor, de aurora gebeurt. Een groenige gloed danst zachtjes over de horizon. "Weet je zeker dat je geen foto's wilt maken … ik vind het niet erg om te wachten". Hij aarzelt een beetje, ik sta erop en al snel zetten we statief en camera op zijn dek, vol ontzag kijkend naar wat de meest actieve aurora van de afgelopen jaren blijkt te zijn.

Borealis en australis

Een aurora ontstaat wanneer geladen deeltjes worden meegevoerd door zonnewinden en de atmosfeer van de aarde raken. De deeltjes dragen hun energie over aan de moleculen zuurstof en stikstof. Wanneer deze aangeslagen moleculen terugkeren naar hun stabiele toestand, geven ze licht af (meestal groen en rood). Dit is wat we zien als we een aurora zien. Wanneer het de noordpool raakt, wordt het aurora borealis genoemd, wanneer het de zuidpool raakt, wordt het aurora australis genoemd. Als de aurora australis sterk is, is hij niet alleen op de zuidpool te zien, maar ook op lagere breedtegraden zoals Tasmanië en Nieuw-Zeeland.

Hoe een aurora te fotograferen

Mijn vriend begon met fotograferen en de resultaten op het camerascherm waren best spannend. De camerasensor en een lange belichtingstijd laten veel meer licht en kleur zien die met het blote oog te zien zijn. Hij bood me vriendelijk aan om een paar foto's te maken. Ik besloot ervoor te gaan met een belichting van 30 seconden bij 3200 iso, 16 mm rechtlijnige lens wijd open bij f2.8. Dit kan te helder zijn voor echt actieve aurora's, maar ik wilde zoveel mogelijk van de Melkweg vastleggen. De eerste opname die ik heb gemaakt, is degene die je hieronder ziet (rechtstreeks uit de camera). Toen ik het beeld op de camera controleerde, zag het groen van de aurora er heel helder uit, maar ik wist dat het niet helemaal overbelicht was. Maar de bovenste rode gloed werd heel mooi opgenomen. Enkele laaghangende wolken voegden een mooie beweging toe aan het schot.

Nabewerking in Lightroom

Ik was erg opgewonden door de opname die ik kreeg, maar ik wist dat ik deze kon verbeteren in Lightroom (ik had in onbewerkt formaat opgenomen zoals altijd). Dit is wat ik deed:

bijsnijden en rechtzetten
witbalans - In mijn ervaring introduceren lange sluitertijden een gele tint in nachtfoto's. Ik nam de witbalans van daglicht (5500K) naar 3750K.
blootstelling - Ik heb de totale belichting met een halve stop verminderd. Ik heb ook nog een -1 stop aangebracht op het groene deel van de aurora (met het afstelpenseel).
contrast - Lange belichtingstijden 's nachts geven doorgaans platte beelden. Ik heb het algehele contrast van de afbeelding verhoogd (zwart naar 19, contrast naar 74, curve naar gemiddeld contrast). Ik heb ook het lokale contrast (helderheid naar 100) geschoven. Alleen al die omgeving onthulde het "gordijn" van de aurora heel goed. Ten slotte heb ik het contrast verder verhoogd tot het bovenste derde deel van het beeld om de lucht donkerder te maken.

En dit is het uiteindelijke resultaat.

En hier is nog een afbeelding gemaakt van 2 foto's die aan elkaar zijn gestikt in PTGUI. Deze was 20 seconden bij 3200 iso.

Niet slecht voor een eerste nacht met een aurora.

Hoe weet je wanneer er een aurora komt?

Persoonlijk gebruik ik de Facebookgroep Aurora Australis Tasmania. De leden zijn zeer deskundig en behulpzaam. Er is nog een Facebook-groep die minder Tasmanië-specifiek is, Aurora Australis.

Laatste tips voor het fotograferen van een aurora australis

een heldere nacht
een plek die naar het zuiden kijkt en ideaal weg is van stadslichten (om lichtvervuiling en overstraling te voorkomen)
een statief + camera + groothoeklens (idealiter f2.8 of sneller)
gebruik een externe trigger met spiegelvergrendeling om cameratrilling te verminderen (indien geen afstandsbediening, gebruik dan de timer op de camera)
maak idealiter opnamen in onbewerkt formaat voor een betere kwaliteit
ruisonderdrukking uitgeschakeld (als u onbewerkt fotografeert) om tijd te besparen
handmatige scherpstelling tot in het oneindige (test op een heldere avond van tevoren om teleurstelling te voorkomen)
iso 1600 tot 3200 (of meer als uw camera het aankan)
belichting 10 tot 30 seconden (langere belichtingen zullen sterren als sporen in plaats van stippen laten zien)
deze instellingen zijn afhankelijk van de helderheid van de aurora, dus experimenteer, pas ze aan en maak veel foto's!

Het fotograferen van een aurora is echt een opwindende ervaring. Ik heb gelezen dat 2013 een goed jaar zou moeten worden voor aurora's, dus houd het in de gaten en wees er klaar voor!