Als u zich, net als ik, aangetrokken voelt tot humeurige portretten en u zich afvraagt hoe u ze moet maken, lees dan verder. Humeurige portretten maken met natuurlijk licht kan vrij eenvoudig zijn. Ik hoop dat dit het mysterie wegneemt van donkere, humeurige portretten in natuurlijk licht.
Plan voordat u begint uw fotoshoot door het volgende in gedachten te houden: stemming, tinten (licht of donker), outfits (kleuren die de tinten aanvullen) en het tijdstip van de dag om te fotograferen. Dit maakt voor jou misschien geen verschil, maar voor mij, met mijn raam op het noordoosten, weet ik dat ik fatsoenlijk licht krijg tussen 10.00 en 14.00 uur, en daarna verslechtert de beschikbaarheid van licht. Dit is de beperking van fotograferen met natuurlijk licht. U bent afhankelijk van de hoeveelheid en kwaliteit van het beschikbare licht.
1. Het belang van achtergrond
De eenvoudigste manier om een natuurlijk licht humeurig portret te maken, is door een medium tot donkere achtergrond te gebruiken. De duisternis van de achtergrond voegt diepte en de illusie van ruimte toe en wordt erin getrokken. In feite geeft het ook de illusie van een driedimensionale ruimte. Niet alleen dat, maar het zorgt ook voor contrast tussen de achtergrond en het gezicht van het onderwerp dat u wilt benadrukken en waarop u wilt scherpstellen. Je vestigt de aandacht van de kijker op de afbeelding en de achtergrond biedt effectief context en setting.
Er zijn verschillende soorten achtergronden: effen kleur, structuur, landschap en patronen zoals behang. Kies er een die niet botst met je onderwerp (tenzij je de intentie hebt om te botsen), zodat het portretonderwerp de ster van de show is en de achtergrond precies dat - de achtergrond.
Met een effen achtergrond kun je altijd textuur toevoegen in de postproductie en de tonen veranderen als je dat wilt. Hieronder ziet u een zij-aan-zij vergelijking van de foto zonder textuur (links) en met een warme textuur toegevoegd (rechts).
2. Het belang van verlichting
Omdat we ons beperken tot het beschikbare natuurlijke licht, is het een goed idee om ermee te werken. In de meeste ruimtes, vooral in huizen, komt natuurlijk licht uit een hoek van 45 graden die uit een raam stroomt, tenzij je dakramen hebt, in welk geval het licht van boven komt. Je zou dat dakraam willen bedekken en jezelf beperken tot één lichtbron die uit één richting komt, bij voorkeur een hoek van 45 graden vanaf de zijkant. Je wilt je onderwerp op zo'n plek plaatsen waar het licht vanuit deze hoek op hem valt. Pas op dat u het onderwerp niet te dicht bij het raam plaatst, aangezien het gezicht hierdoor te veel wordt belicht.
U wilt dat slechts een kleine hoeveelheid licht het onderwerp raakt om die sfeer en stemming te bereiken waarnaar u op zoek bent. Kijk voordat je gaat fotograferen naar de schaduwen op het gezicht en vooral onder de neus. Positioneer uw onderwerp door ze te verplaatsen en zich aan te passen aan het licht en hoe de schaduwen op het gezicht vallen.
Vanuit een raamverlichting van 45 graden waarbij het raam hoger is dan het onderwerp, worden schaduwen op het gezicht in een iets neerwaartse hoek geworpen naar de kant tegenover de lichtbron. Dit wordt ervaren als een aangename schaduw en wordt ook wel de Rembrandt-verlichting genoemd. Ik heb hier een artikel over geschreven met zowel natuurlijk als kunstlicht aan.
Bij Rembrandt verlichting heb je een reflector nodig aan de andere kant van de lamp. Het doel is om een deel van het raamlicht terug te reflecteren op het gezicht van het onderwerp, zodat u een zachtere gradatie van schaduwen krijgt in plaats van een zeer scherpe druppel van licht naar donker. Als u geen reflector heeft, kunt u een wit vel of een wit stuk karton gebruiken.
Reflectoren zijn er in verschillende kleuren die een tint op het gezicht werpen, dus kies zorgvuldig. Kijk hier voor een zij-aan-zij vergelijking van wat verschillende soorten reflectoren doen.
3. Het belang van lichtverspreiding
Diffusie is het passeren van de lichtbron door een doorschijnend materiaal zodat het licht wordt verspreid in plaats van afkomstig te zijn van een geconcentreerde bron. Eenmaal uitgespreid, raakt het het onderwerp zachter aan, waardoor de hardheid van anders niet verstrooid licht wordt verwijderd.
Men kan stellen dat, op een bewolkte dag, het beschikbare natuurlijke licht dat uit een raam komt al wordt verstrooid door de grote wolken erboven. Ik ben het hier mee eens. Als je echter de mogelijkheid hebt om te diffunderen, zou ik het nog steeds doen. Op een zonnige dag waar het licht krachtig is, zou ik zeggen dat diffusie een absolute must is.
Op de foto hierboven is het raamlicht aan de onderkant gematteerd en aan de bovenkant bedekt met een voile-stof, waardoor het als diffuser fungeert. Door mijn ervaring met fotograferen gedurende meer dan een decennium, heb ik geleerd het verschil te zien tussen niet-diffuus en diffuus licht en het eerste is beslist zachter en beter voor de huid.
Over het algemeen is het een factor die bijdraagt aan het bereiken van het soort sombere portret waarnaar ik in deze shoot streef.
Ik hoop dat je dit nuttig vond! Deel hier je humeurige portretten en eventuele tips die je hebt!