Ik had net een uitstekende vraag op mijn Facebook-pagina. Een lezer vroeg: “Hoe gemakkelijk is het om met kinderfotografie te beginnen of niet? Ik heb geen kinderen, geen van mijn vrienden heeft kinderen, maar ik heb een groeiende interesse in het onderzoeken van de kant van de kinderfotografie. "
Eén ding is zeker: u zult er niet van worden beschuldigd een MWAC te zijn! Veel van ons kinderfotografen zijn in dit genre terechtgekomen omdat we kinderen hebben en onze passies zijn voortgekomen uit dat experiment. We kunnen echter veel speling krijgen in de professionele arena omdat we worden gezien als niets meer dan een ‘moeder met een camera’. Dus in dat opzicht vindt u het misschien gemakkelijker om ‘binnen te komen’ in dit veld.
Maar mijn echte antwoord is dit: mijn vuur voor fotografie werd aangewakkerd toen ik besloot om mijn kinderen te gaan fotograferen. En het groeide vanaf daar. Je eerste hindernis is dus het vinden van genoeg kinderen die je mag fotograferen om dit eerst als hobby te verkennen.
Voordat ik kinderen kreeg, maakten kinderen me bang. Ik was schichtig om hen heen - ze maakten me nerveus. Ik wist nooit wat ze gingen doen of wat ze dachten of hoe ze er echt mee om moesten gaan. Dus ik kan me niet voorstellen hoe ik ze had kunnen fotograferen zoals ik nu doe. Dat wil niet zeggen dat andere fotografen dat niet hadden kunnen realiseren. Maar voor mij is het fotograferen van een kind tweerichtingsverkeer. En ik bedoel niet: "Ik poseer voor jou en jij voldoet". Ik sta kinderen toe een sessie te leiden terwijl ze deze zelf voorzichtig begeleiden, maar ze niet onder controle houden. Ik wil dat eerlijkheid tot uiting komt in mijn beelden en ik geloof niet dat dit in die tijd zou zijn overgekomen voordat ik kinderen begreep.
Dus we kunnen dit scenario nemen en het op elk genre toepassen, echt waar. Vragen hoe je met kinderfotografie kunt beginnen zonder kinderen te krijgen, is als vragen "hoe kan ik een bruiloft fotograferen als ik er nog nooit een heb gehad?" Simpel: ga naar bruiloften. Zoek een fotograaf die je kan komen helpen. Laat je zo veel mogelijk onderdompelen in bruiloften, zodat je ze kunt fotograferen. Wil je een huisdierenfotograaf worden, maar heb je er geen? Ga naar puppy-ravotten, doe vrijwilligerswerk bij een kennel, ga naar hondenshows. Maak uzelf vertrouwd met de onderwerpen die u overweegt als een mogelijk interessant genre.
Dus mijn antwoord is hetzelfde voor kinderfotografie. Als je dit genre wilt verkennen, maar geen kinderen of vrienden met kinderen hebt, laat je dan onderdompelen in de kindercultuur. Doe vrijwilligerswerk bij een speelgroep, babysit voor iemand, word verliefd op kinderen! En uiteindelijk, als je eenmaal deel uitmaakt van die cultuur, zullen de fotografische kansen beginnen te ontstaan.