Heb je gehoord van het Orton-effect? Deze nabewerkingstechniek bestaat al sinds de jaren tachtig, zo niet eerder, maar de trend is de afgelopen jaren enorm geëxplodeerd. Als je er nog nooit van hebt gehoord, ben je niet de enige - het begon pas sinds kort mainstream populair te worden. En toch slikt het Orton-effect in sommige opzichten de moderne wereld van landschapsfotografie op. Dit is nauwelijks overdreven; nadat je het Orton-effect in de praktijk hebt gezien, zou je het moeten kunnen zien in ten minste een derde van de trending 500px landschapsfoto's, evenals in veel winnende inzendingen voor fotowedstrijden. Dit artikel behandelt alle basisprincipes van het Orton-effect, inclusief een tutorial over hoe je het in je eigen afbeeldingen kunt implementeren - en een discussie over waarom je dit misschien niet wilt doen.
1) Wat is het Orton-effect?
In zijn meest elementaire vorm is het Orton-effect een gloed die wordt toegevoegd aan foto's (meestal landschappen) tijdens de postproductie. Op zich lijkt dat niet al te schadelijk. Het probleem komt echter wanneer een groot aantal landschapsfoto's hebben dezelfde glans. Neem onderstaande foto voor een overdreven toepassing van het Orton-effect:
U zou moeten kunnen zien dat er iets ongebruikelijks is aan de bovenstaande foto; het heeft een bizarre gloed eromheen en bepaalde delen van de foto zijn moeilijk scherp te stellen. Dat is het Orton-effect.
Het Orton-effect is gemaakt door abstract landschapsfotograaf Michael Orton, en het was oorspronkelijk een techniek die werd gebruikt in filmfotografie. Bij film nam een fotograaf twee afbeeldingen en legde deze op elkaar - een die scherp was en een die overbelicht en onscherp was. Wanneer ze werden gelaagd, produceerden de twee stukken film een enkele foto die tegelijkertijd scherp en wazig was. Deze techniek voegde een zacht gloei-effect toe aan een foto.
Dit artikel is geen reactie tegen Michael Orton. Zijn foto's zijn geweldig; je moet zijn website bezoeken als je de kans krijgt. Zelfs zijn Orton Effect-afbeeldingen zijn zo abstract en surrealistisch dat ze nauwelijks onder de paraplu van dit artikel vallen.
In plaats daarvan wil ik me concentreren op de moderne implementatie van het Orton-effect. Deze techniek wordt veel gebruikt door digitale landschapsfotografen, en ik geloof dat de verspreiding ervan ons collectieve idee van creativiteit schaadt.
2) Hoe het Orton-effect toe te passen
Ik zal in dit gedeelte niet ingaan op extreme details, aangezien (zoals ik verderop zal bespreken) het laatste wat ik wil is een nog groter aantal fotografen dat in gebreke blijft bij het Orton-effect. Toch staat hieronder een korte tutorial:
- Open je afbeelding in Photoshop en dupliceer de laag:
- Klik voor de bovenste laag op Afbeelding> Afbeelding toepassen:
- Klik in de mengmodus "Afbeelding toepassen" op "Scherm" en druk op enter:
- Dupliceer die laag en klik vervolgens op de mengmodus "Vermenigvuldigen":
- Ga naar Filter> Vervagen> Gaussiaans vervagen. Pas naar smaak aan:
- Voeg de twee bovenste lagen samen (Command + e of Control + e) en maak een masker om het Orton-effect in verschillende delen van de afbeelding te vergroten of te verkleinen. U wilt vrijwel zeker de dekking van de laag verminderen, anders zal het effect veel te sterk zijn:
Als laatste hand, aangezien het Orton-effect de schaduwen van een foto donkerder maakt, wilt u ze misschien weer lichter maken in Lightroom of Photoshop.
Dat is het; het Orton-effect is vrij eenvoudig te implementeren. In Photoshop zijn echter enkele stappen nodig, waarvan sommige misschien niet intuïtief zijn. Sommige software heeft ingebouwde Orton-effectinstellingen, terwijl andere (zoals Lightroom) geen lagen toestaan en dus niet kunnen worden gebruikt om het Orton-effect te creëren.
3) Overdreven voorbeelden van het Orton-effect
Om duidelijke voorbeelden van het Orton-effect te laten zien, heb ik hieronder drie voor / na-vergelijkingen opgenomen. Deze zijn veel overdrevener dan typische implementaties van het Orton-effect, maar ze zullen het concept helpen versterken als u er nog niet bekend mee bent.
Hier is een ongelooflijk uitgesproken voorbeeld, waarbij ik de dekking van de Orton Effect-laag nauwelijks heb verminderd:
Deze "volgende is een beetje subtieler, maar let op de bomen en rotsen aan de bovenkant van het frame. Het is nog steeds behoorlijk uitgesproken:
Eindelijk, "hier is een landschap waarop dit zachte effect nooit had mogen worden toegepast, aangezien het ruw en dramatisch zou moeten zijn:
4) Typisch gebruik van het Orton-effect
De bovenstaande voorbeelden zijn op zijn zachtst gezegd uitgesproken. Hoewel sommige fotografen het Orton-effect tot dergelijke extremen toepassen, zijn de meeste - waaronder een meerderheid van 500px-foto's met dit effect - veel, veel subtieler.
Bekijk bijvoorbeeld de landschapsfoto hieronder. Het Orton-effect is toegepast, maar alleen in bepaalde delen van het frame. Dit is vergelijkbaar met het aantal foto's dat op 500px wordt weergegeven:
Aangezien u nog enkele andere voorbeelden heeft gezien, kunt u hopelijk zien dat op deze foto het Orton-effect is toegepast. Toch valt het veel minder op dan de drie bovenstaande vergelijkingen. (Als je het moeilijk vindt om het te zien, let dan op de gloeiende grasvlekken in de buurt van de zonnestralen; het effect is ook beter zichtbaar op een grote monitor.) Fotografen die dit effect niet kennen, zoals de overgrote meerderheid van 500px kijkers - denkt misschien dat de gloed op de foto hierboven gewoon een natuurlijk gevolg van mist is. Maar wat als elke foto die ik nam had exact dezelfde "natuurlijke" mist? Het zou de foto niet langer interesseren; het zou een griezelig gevoel van uniformiteit toevoegen.
5) Wat is er mis mee?
Als elke foto van mij het Orton-effect zou gebruiken, zelfs subtiel, zouden ze er allemaal hetzelfde uitzien. Misschien is er niets mis met een of twee van dergelijke foto's in iemands portfolio, maar het zou ondraaglijk zijn als elke foto er precies zo uitziet.
Daarin schuilt het probleem. Hoewel niet alle populaire landschapsfoto's deze techniek gebruiken, doet een schrikbarend groot deel ervan dat wel. Tijdens het schrijven van dit artikel keek ik ter vergelijking naar de top vijftig trending landschapsfoto's op 500px (die nu zijn veranderd); Dat weet ik zeker zeventien van hen gebruikten dit effect, en er waren een paar anderen die te dichtbij waren om te vertellen. Twee van hen gebruikten het Orton-effect zo sterk dat mijn ogen wazig begonnen te worden; Ik begon een paar seconden een valse gloed in de echte wereld te zien - geen prettige ervaring!
Collectief gezien kijken fotografen nog niet naar het Orton-effect zoals we over-the-top HDR-fotografie zien. Ik geloof echter dat beide - vooral wanneer ze te veel worden gebruikt - tot even opzichtige foto's leiden. In de meeste gevallen hebben details in de echte wereld geen etherische gloed om zich heen; zelfs als het lichtjes wordt gebruikt, voelt het Orton-effect "afwijkend" van hoe we de wereld ervaren. In subtiele doses is het Orton-effect misschien niet slecht. Maar in subtiele doses over een derde van de populaire 500px-foto's, Ik denk dat het zijn beloop heeft gehad.
6) Van hieruit voortgaan
Ik deelde een Ansel Adams-foto in een vorig artikel, en het is de moeite waard om hier ook toe te voegen:
Staar gerust naar deze foto totdat je ogen de wereld niet meer zien met een cheesy glow-effect.
Zoals je kunt zien, ben ik geen fan van de prevalentie van het Orton-effect vandaag. Ik geloof dat het inbreuk heeft gemaakt op ons collectieve concept van een 'goede' landschapsfoto - zijn buitenaardse gloed geeft de schijn alsof het elk landschapsbeeld verbetert. In werkelijkheid denk ik dat het meer kwaad dan goed doet.
Is dit bericht gewoon een reactie tegen het gangbare concept van prachtige landschapsfotografie? Roep ik een systeem aan simpelweg omdat ik een andere smaak heb dan de meeste mensen? Misschien wel. Ik geniet veel meer van Ansel Adams 'foto's dan van welk Orton Effect-beeld dan ook; misschien zit mijn mening over foto's gewoon vast in wat gebruik d te zijn beschouwd als mooi, en ik moet nog verder gaan.
Toch weet ik wat een foto voor mij doet werken, en het is niet het Orton-effect. Ik denk dat we als fotografen ver voorbij zijn aan het redelijkerwijs gebruiken van het Orton-effect; we zijn het slachtoffer geworden van de zachte, stralende, faux-mooie sfeer van foto's die ver boven hun intrinsieke waarde zijn aangepast. Ik ben niet immuun; tot de afgelopen weken werd ik ook aangetrokken door de onmogelijke schoonheid van deze foto's. Nu begin ik echter de gevolgen van het Orton-effect in te zien. De populairste landschapsfoto's op 's werelds grootste fotografiewebsites beginnen op Thomas Kinkade-schilderijen te lijken (wat je met de nodige voorzichtigheid moet googlen).
7. Conclusie
Er is niets inherent mis met een gloed na de productie, zelfs als deze er overdreven en nep uitziet. Maar ik Absoluut geloof dat er iets mis is als meer dan een derde van de ‘populaire’ landschappen op fotoborden exact hetzelfde Photoshop-effect gebruiken. We reageren niet meer op de foto's zelf; we reageren op de presets die zijn toegepast. Dit is niet veel beter dan een Instagram-filter.
Het Orton-effect zou me niet veel storen, behalve dat het bijna universele lof krijgt van fotografen op internet. Zonsopgangfoto's van Mount Fitz Roy met het Orton-effect? Ze behoren tot de meest populaire op elke fotografiewebsite. Een veld van gloeiend groen gras met een extreem Orton-effect? Ze winnen fotowedstrijden en lokken duizenden Facebook-likes uit. Ook al heeft de kwaliteit van een foto niets te maken met zijn online populariteit, al deze aandacht telt zeker ergens voor.
Als laatste opmerking: als u het Orton-effect voor uw eigen foto's gebruikt, beschouw dit artikel dan niet als een persoonlijke kritiek. Mensen houden zeker van Orton Effect-foto's en het zou me niet verbazen als landschapsprofessionals merken dat hun omzet met dit effect toeneemt (vergelijkbaar met HDR-foto's). Uiteindelijk zou u zich vrij moeten voelen om alle methoden te gebruiken die u leuk vindt; voor de meeste fotografen is dat in de eerste plaats het echte punt van het maken van foto's.
Maar als je merkt dat je jaloers bent op het toenemende aantal overdreven mooie, gloeiende landschapsfoto's op sites zoals 500px, voel je dan niet ontmoedigd. Het Orton-effect is zelden meer dan eye candy, en het verliest zijn "magie" op het moment dat iedereen toegang heeft tot deze techniek. Een landschapsfoto heeft geen mystieke gloed nodig om mooi te zijn; het hoeft alleen maar uw persoonlijke kijk op de wereld te vertegenwoordigen.