Houd er rekening mee dat dit geen technische recensie is van de Fuji x100s. Er zijn al veel goede recensies geschreven door fotografen die technisch vaardiger zijn dan ik. Dit is gewoon een verslag van mijn ervaring terwijl ik mijn eerste stappen zet weg van een DSLR-systeem.
Ik heb het eindelijk gedaan! Ik liet de DSLR en lenzen achter en stapte via IJsland op het vliegtuig naar Frankrijk met één camera en een lens met een vaste brandpuntsafstand. Ik hoor sommigen van jullie hardop denken: “IJsland zonder al je spullen? Ben je gek?" Nou… misschien wel, maar ik was klaar voor de uitdaging en ik heb nooit meer achterom gekeken! Als je niet bekend bent met de Fuji x100s, het is een retro-achtige spiegelloze 16 MP camera, uitgerust met een 23 mm lens (35 mm equivalent) en een APS-C X-Trans CMOS II sensor. Google het, iedereen heeft het erover!
Ik schreef al veel over de kracht van beperkingen in fotografie. Dit is niets nieuws voor mij. Zelfs met mijn Canon 5DMarkII was de kans groter dat je me de laatste tijd met een 40 mm-lens zag dan met een zoomlens. Beperkingen helpen je groeien als fotograaf. Een maand lang met de Fuji x100s reizen, van IJsland naar mijn thuisland in Frankrijk, was erg bevrijdend. Niet alleen het comfortabele formaat en het gewicht van de camera was een groot voordeel, het feit dat de camera een eenvoudig stuk gereedschap werd en niet in de weg zat tussen mij en mijn zicht was het mooiste. Het was bijna alsof je fotografeerde met een cameratelefoon zonder ooit controle of kwaliteit op te offeren.
Im niet een landschapsfotograaf, ik ben een stadsschutter. Dat betekent niet dat ik een mooi landschap niet waardeer als ik er voor sta. IJsland is als geen andere plek op aarde. De gedachte aan mijn Canon-uitrusting, duizenden kilometers ver weg, deed schrik een paar keer in me op terwijl ik het verbazingwekkende IJslandse minimalistische landschap in me opneem. Maar, zoals ze zeggen: "De beste camera is degene die je bij je hebt." En ik had een geweldige uitrusting bij me op deze reis.
Hoewel mijn echte liefde straatfotografie is, fotografeer ik alles wat me beweegt, waar ik ook ben. Ik kan eerlijk zeggen dat ik een hernieuwde vreugde voor het vak heb ontdekt. Ik voelde me weer een kind aan het spelen. Ik vond het geweldig dat niemand me serieus nam aan het uiterlijk van mijn camera. Zo onopvallend zijn als je straatfotografie maakt, heeft verschillende voordelen. Je zult enkele foto's durven te maken die je misschien niet zo prettig vindt om te maken met een grotere camera. Als je zowel graag straatportretten als candids maakt, zul je merken dat mensen veel ontvankelijker zijn voor het maken van een portret op straat met iets dat eruitziet als een point-and-shoot dan met een professioneel ogende camera. Met een kleinere camera word je een stuk minder intimiderend.
Veel fotografen hebben me gevraagd of ik de x100s zou vervangen voor een model met verwisselbare lenzen. NEE, ik wilde iets anders! Ik heb al een systeem met het beste glas ter wereld (hoewel ik uiteindelijk graag een mirrolessysteem met verwisselbare lenzen zou willen proberen …) De waarheid is dat het feit dat je lenzen niet kunt verwisselen, IS de reden waarom ik voor de Fuji x100s heb gekozen. Als je niet gelooft dat een vaste lens je zal helpen groeien als fotograaf, probeer het dan een week. Plaats een lens met een vaste brandpuntsafstand op uw camerabehuizing, ga erop uit en fotografeer de wereld om u heen. Het zal je vertragen, je zult meer zorg besteden aan je compositie, je zult creatiever zijn. Met een vaste lens worden uw voeten uw zoomlens. U zult meer aandacht besteden aan wat u in uw lijst opneemt, en nog belangrijker, wat u besluit weg te laten om een sterker beeld te krijgen. Probeer het! Mijn workshopstudenten worden in het begin een beetje nerveus als ik stel voor dat ze de hele dag met een 50mm in Parijs fotograferen en de rest van de uitrusting in het hotel achterlaten. Ze beseffen al snel dat ze op die dagen hun beste werk leveren.
Wat gaat er gebeuren met mijn Canon-body's en L-glas? Ze zullen zeker niet veel frequent flyers miles meer sparen, maar ik gebruik ze nog steeds voor commerciële shoots als ik niet op reis ben of geen workshops geef. Voorlopig is er nog steeds een plaats voor DSLR's, vooral in sommige specifieke fotografiegenres zoals dieren in het wild, snelle actiesporten, enz. Voor de meeste andere soorten fotografie doet u geen concessies aan kwaliteit met een kleiner systeem. De beleving vanuit het oogpunt van de cliënt kan nog even een barrière vormen, maar ook dat zal veranderen. Wat mij betreft denk ik dat ik mijn laatste DSLR al bezit …
Ik heb een selectie gemaakt van beelden die ik de afgelopen weken met de Fuji x100s heb gemaakt, ze bevatten verschillende genres om aan te tonen dat je vrijwel alles kunt doen met één vaste lens. Het gaat erom dat u uw creatieve sappen laat stromen.
Ik zou graag willen lezen over je ervaringen met reizen met minimale uitrusting of je angst om het eens te proberen.
Ik ben geen landschapsfotograaf, ik ben meer een urban shooter, maar dat wil niet zeggen dat ik ongevoelig was voor de minimalistische landschappen van IJsland. Het werd tijd om het gezegde toe te passen: "De beste camera is degene die je bij je hebt."
