Als we naar iets kijken als cognitieve mensen, krijgen we natuurlijk een reactie. Deze reacties kunnen emotioneel, fysiek, intellectueel, enz. Zijn. Er is een hele reeks manieren waarop we reageren. Dit scala aan reacties is essentieel voor de fotograaf, of je nu professioneel trouwfoto's maakt, landschappen voor een hobby of straatfoto's als reiziger. Net zoals er een reeks fotografische bedoelingen is, zijn er ook reeksen van hoe we interpreteren wat we zien. Dus, hoe zie je en wat maakt dat je eerder op de ontspanknop drukt en niet daar?
Van een markt in Korea laten deze groene zeegroente en de rode mandjes waarin ze geplaatst zijn zien hoe verzadiging bereikt kan worden door kleurcontrast
Een reden is kleur! Kleuren kunnen opvallend, krachtig, subtiel en gedempt zijn, of ze kunnen levendig, weelderig en zacht zijn. De beschrijvingen van kleuren gaan maar door, net als de namen van kleuren. Pak een doos met krijtjes op de basisschool en wat je zult merken is dat wat vroeger acht kleuren had toen ik jong was, verdubbeld werd tot 16 en nu zijn er zelfs dozen met 152 verschillende kleuren (ik keek terug in de geschiedenis van Crayola en ontdekte dat ze verkocht in metalen blikken van 48 kleurpotloden). Dus nogmaals, we zouden dit zo ingewikkeld mogelijk kunnen maken, maar ik kan niet al die kleurnamen bijhouden, jij ook? Ik wil ook niet. Ik wil gewoon betere afbeeldingen.
Om het ongecompliceerd en simpel te houden, kijken we naar het traditionele kleurenwiel. Kleurenwielen voor het printen en / of mengen van kleuren (bijv. Olieverfschilderij) zijn niet hetzelfde, dus onze focus ligt simpelweg op wat er goed uitziet, niet het mengen van pigmenten van verf, voor schilders en drukkers. Als je naar het traditionele kleurenwiel kijkt, zijn de complementaire kleuren tegengesteld aan elkaar. Als deze kleuren allebei aanwezig zijn, contrast genaamd, dan is het een lust voor het oog.
Waarom, omdat de verschillende kleuren verschillende kegeltjes (of kleurreceptoren) in ons oog opwekken, die op hun beurt signalen naar onze hersenen sturen die ons een gevoel geven. Zoals hierboven vermeld, worden kleuren op verschillende manieren beschreven, evenals gevoelens. Soms zijn complementaire kleuren rustiger, en soms zijn ze krachtiger. Dat hangt vaak af van de context en het perspectief waarin de kleuren zich bevinden (de omringende kleuren), samen met hun toon (donker of licht). Simpel gezegd, complementaire kleuren trillen zichzelf en geven ons gevoel.
Het contrast van geel met paars richt het oog naar het midden van de waterlelie samen met selectieve focus. Combineer kleur met andere technieken om de kijker te helpen. Van Changchun China International standbeeldpark.
Een reden waarom complementaire kleuren ons hart in de een of andere richting trekken, is omdat de complementaire kleur eigenlijk een mix is van de andere twee primaire kleuren. Elke primaire kleur heeft dus één complementaire kleur die een mix is van de andere twee primaire kleuren. De traditionele complementaire kleuren zijn rood en groen, geel en paars, en blauw en oranje. Rood is een primaire kleur en zijn complement is groen (d.w.z. een mix van geel en blauw - de andere twee primaire kleuren). Dus als je complementaire kleuren gebruikt, stimuleer je eigenlijk al je kleurreceptoren, maar op een enigszins misleidende manier. Als we kijken naar het complement van geel, is het paars. Wat zijn de twee primaire kleuren die paars creëren? Je hebt het, rood en blauw.
De blauwe achtergrond van de vulkaan na zonsondergang in Guatemala benadrukt echt de oranje lava die eruit barst. Er zou een heel ander gevoel ontstaan als de foto op het gouden uur was gemaakt in plaats van op het blauwe uur.
Als we naar veel Nederlandse meesterschilders kijken, waren ze zeer bedreven in de kunst van licht en donker. Gebruik lichtere gebieden om uw aandacht op bepaalde delen van de foto te vestigen, en gebruik donkere tinten om gebieden terug in de schaduw te duwen. Als we verder gaan in het impressionistische tijdperk, toont Monet zeker zijn gebruik van complementaire kleuren in zijn schilderij Impression, Sunrise (Impression, Soleil levant) in 1872, van de oranje zon met het blauwe zeegezicht. In het postimpressionistische tijdperk is Van-Goghs Sterrennacht in 1889 van de gele sterren en de paarse nachthemel misschien wel een van de bekendste voorbeelden van het gebruik van complementaire kleuren.
Dus terug naar fotografie, wat betekent dit allemaal? Druk een kleurenwiel af en stop het in je cameratas. Je kunt nooit genoeg naar kleur kijken. Zelfs in het oude Griekenland dacht Aristoteles na over kleur en hoe het leek te veranderen op basis van het licht eromheen. Bovendien, als je in de schaduw van een primaire kleur kijkt, zie je hints van zijn complement. Kleur is een van de meest subjectieve vormen van beeldende kunst en staat daarom heel open voor interpretatie en experimenten. Zoals de meeste concepten in de fotografie, is het het beste om de "regels" te kennen en vervolgens te leren hoe je ze kunt overtreden.
Geen blauw: door een van de primaire kleuren af te trekken, kunt u nog steeds levendige en dynamische resultaten bereiken.
Geen rood: omdat er geen rood is, lijken de andere kleuren meer contrast te creëren.
Geen geel: in een zeer kleurrijke scène zorgt het elimineren van één primaire kleur voor continuïteit in de foto.
Ga eropuit en zie de wereld, gewapend met een beetje meer begrip van wat en hoe we de wereld om ons heen waarnemen. Wees niet bang voor kleur in de natuurlijke wereld. Maar verwacht niet dat u het goed zult doen door de verzadigingsschuifregelaar in de nabewerking gewoon hoger te zetten. Kleuren zijn trillende golfvormen overal om ons heen. Door complementaire kleuren naast elkaar te plaatsen, krijgt je foto net iets meer energie.
Door naar de juiste kleuren te zoeken, kunt u uw portfolio verbreden en voorkomen dat u de leidende lijnen of de regel van derden overwaardeert. Het kan ook helpen om je texturen extra pit te geven, in plaats van die verzadigingsbalk helemaal omhoog te schuiven. Complementaire kleuren zorgen op natuurlijke wijze voor contrast, dus u hoeft dit niet te proberen tijdens de postproductie. Laat complementaire kleuren uw andere sterke punten als fotograaf aanvullen.
Traditioneel kleurenwiel uit de vroege jaren 1700.
Help alstublieft om de traditie voort te zetten door hieronder uw mening en foto's te delen.