De laatste tijd voel ik me erg opgebrand en ongemotiveerd met mijn fotografie. Enkele maanden geleden was ik me aan het voorbereiden op een zomer weg van mijn bedrijf. Mijn dagen werden besteed aan het fotograferen van editorials, het werken aan afbeeldingen van klanten en het schrijven van fotografieartikelen ter voorbereiding op een sabbatical van drie maanden. Ik werkte een aantal weken non-stop en beheerde ook andere aspecten van mijn leven. Al die drukte om voorbereid te zijn, leek het beste van me te hebben gekregen. Ik voelde me volkomen ongemotiveerd en vastgelopen, bijna tot een punt dat ik geïrriteerd raakte om mijn camera op te pakken en een paar foto's te maken.
Ik wist dat dit een fase was, en dat ik het gewoon uit moest rijden. Maar tegelijkertijd probeerde ik te begrijpen hoe ik dit effectief kon beheren, zodat mijn vak en mijn bedrijf er niet te veel onder zouden lijden.
Dit was het landschap buiten mijn slaapkamerraam. Ik was er zo uit dat ik niet eens de moeite nam om het raam van regendruppels schoon te maken voordat ik deze foto nam (vegen linksonder in het beeld) - ik nam de foto omdat ik dat niet moest doen omdat ik dat wilde!
Terwijl ik dit artikel schrijf, heb ik de afgelopen 10 dagen in een bergdorp gewoond met een fantastisch uitzicht op het Nanda Ghunti-gebergte van de Himalaya, net buiten mijn slaapkamerraam. Mijn dagen zijn volledig afgesloten van het grootste deel van de buitenwereld, met overvloedige hoeveelheden thee, buikgelach met familie en intieme gesprekken bij de open haard, luisterend naar de kikkers en kevers die de hele nacht fluiten. Ik heb waarschijnlijk veel volgers op sociale media verloren en ik heb honderden onbeantwoorde e-mails. Maar ik ben tot het besef gekomen dat tijd weg van de buitenwereld precies is wat ik nodig had om op te laden en mijn mojo terug te krijgen!
Dus als je net als ik bent en je een beetje leeggelopen voelt met je kunst, zijn hier een paar tips om je te helpen die rust te overwinnen en er met hernieuwde passie weer in te komen.
# 1 - Toestemming om een stap terug te doen
Laat me je iets vertellen - burn-out is heel reëel en overkomt iedereen op een bepaald moment in hun leven, ongeacht in welk werkveld je zit. Voor mensen in de creatieve kunsten treedt burn-out meestal sneller en vaker op, omdat een creatieveling, al je zintuigen worden geprikkeld en je bent je 24/7 bewust van alles om je heen. Voor fotografen manifesteert burn-out zich ofwel als een gebrek aan interesse in het oppakken van de camera of als een hekel aan alles wat je maakt. Als dit klinkt zoals jij, erken het dan en geef jezelf alsjeblieft toestemming om er even tussenuit te lopen - ook al is het maar voor een dag. Als u het zich kunt veroorloven om een langere pauze te nemen, doe dat dan.
# 2 - Leg oprechte verhalen en kaders vast
Als fotografen hebben we een ongelooflijke kans om levensverhalen vast te leggen - of het nu gaat om mensen of landschappen. De rimpels en tandeloze glimlach van een ouderling spreken boekdelen over zijn levensreis. Maak niet zomaar de foto en loop weg. Besteed een paar minuten en luister met zowel je hart als je hoofd. Als u dan de foto maakt, wordt deze zoveel zinvoller en specialer - ook al is het alleen voor u en uw onderwerp.
Aan de linkerkant - Een jong dorpsmeisje glimlachte heel lief toen ik haar een extra snoepje gaf dat ik voor mijn kinderen had gekocht. Ze wees naar mijn camera en vroeg me om haar foto te maken en giechelde van het lachen toen ik haar de achterkant van de camera liet zien! Aan de rechterkant - de plaatselijke tempelpriester ging naar de stad en terwijl we samen op een rit wachtten, begon hij met ons te praten. Alles aan hem kalmeerde me en gaf me een gevoel van vrede!
Deze drie generaties vrouwen waren in een storm aan het kletsen toen ik ze passeerde tijdens een fotowandeling. Toen ze een camera in mijn hand zagen, riepen ze me terug om een foto te komen maken! - Ik was gelukkig verplicht en kreeg in ruil een warme kop chai aangeboden - Voordat ik wegliep, had ik een nieuw stel vrienden gemaakt !!
# 3 - Neem een wabi-sabi-benadering van uw afbeeldingen
Een wabi-sabi-methode vereist een langzamere, stillere benadering van het leven. Het concept lijkt sterk op Japanse Zen-tuinen die rust en kalmte bevorderen. Vertraag en breng uw geest tot rust. Stop een paar minuten met het achtervolgen van dat volgende bekroonde frame en open je ogen voor alles om je heen. Stop - Kijk - Voel en klik dan. Dit maakt elk frame zinvoller en helpt je het verhaal beter over te brengen als je eenmaal begrijpt wat er om je heen gebeurt.
De mist was zo dik dat hij de hele vallei bedekte en alleen de toppen van enkele bomen waren zichtbaar - dit tafereel was zo rustgevend en bijna als een schilderij. Het was de perfecte zen voor mijn onrustige geest!
# 4 - Regel van derden en negatieve ruimte
Probeer afstand te nemen van regels en conformiteit. Weersta de neiging om alles in het dode punt van het frame te plaatsen. Omarm in plaats daarvan de negatieve ruimte, de regel van derden en / of concentreer je op enkelvoudige elementen in je frame. Je zult niet alleen werk creëren dat anders is dan de rest, maar je zult ook leren het leven op een heel andere manier te benaderen - meer ontspannen en vrij stromend in plaats van stressvol en rigide.
# 5 - Fotografie met vrije uitloop
Het beste wat ik voor mezelf kan doen op basis van mijn persoonlijkheid, is vrije-uitloopfotografie oefenen. Voor mij betekent dit breken met mijn norm (de status-quo verlaten en iets fotograferen dat helemaal niet bij mijn karakter past). Dit zuivert niet alleen je geest van vooropgezette fotografische gewoonten en opvattingen, maar geeft je ook een nieuw perspectief in de kunst van fotografie.
Benader deze oefening niet met het idee om deze te perfectioneren en bekroonde shots te krijgen. Benader het in plaats daarvan met het idee iets anders te doen, fouten te maken en er toch plezier mee te hebben.
Ik ben gefascineerd door de oude deuren, ramen en bogen in India. Voor mij spreken hun texturen, kleuren en kenmerken boekdelen over hun geschiedenis.
Conclusie
Dus als je je vast en opgebrand voelt in je fotografie, weet dan dat het absoluut normaal en verwacht is. Vecht niet tegen dat gevoel. Accepteer het in plaats daarvan en omhels het met open armen. Als je het eenmaal hebt geaccepteerd, zul je een manier vinden om er omheen te werken en een zinvol oeuvre te creëren, omdat je jezelf toestemming hebt gegeven om op te laden, te vernieuwen en weer op krachten te komen met je ambacht.