Basis Photoshop-zelfstudie - Hoe u creatieve overlays aan uw portretten kunt toevoegen

Inhoudsopgave:

Anonim

Ik heb de laatste tijd deze humeurige portretten gemaakt en ik dacht erover om er een paar creatieve overlays aan toe te voegen om ze een beetje anders en interessanter te maken.

Hier is een eenvoudige zelfstudie over het toevoegen van een overlay met Photoshop. Verander uw afbeeldingen van eenvoudige portretten (boven) naar gestructureerde achtergronden (boven) hierboven en neem ten slotte enkele surrealistische of artistieke elementen op in de voltooide portretten (hieronder).

Beginnen

Allereerst wilde ik dat mijn afbeeldingen een donkere achtergrond zouden hebben en er humeuriger uit zouden zien in plaats van lachende portretten. U kunt hier lezen hoe ik dit soort portretten in mijn thuisstudio heb gemaakt met alleen natuurlijk licht.

Ten tweede, om deze tutorial te kunnen volgen, moet je een goed begrip hebben van het gebruik van lagen en maskers in Photoshop. Het is een eenvoudige maar buitengewoon krachtige tool die naar mijn mening de meest fundamentele bewerkingstechniek is die je moet leren bij het gebruik van Photoshop.

Ten derde moet u beslissen welke afbeeldingen u als creatieve overlays wilt gebruiken. Een snelle zoekopdracht op Google leverde me enkele gratis overlays op die een resolutie hebben die hoog genoeg is om met mijn afbeeldingen te gebruiken.

Ontworpen door Freepik

Het is essentieel dat deze overlays de PNG-indeling hebben, omdat ze transparantie ondersteunen. Als de achtergrond niet al transparant is (wat wordt aangegeven door de geblokte grijze en witte vakken), kunt u de afbeelding indien nodig uit de achtergrond halen voordat u deze als een onafhankelijke overlay kunt gebruiken. Maar dat is veel meer werk.

Ik zal u stap voor stap door dit proces leiden. U moet de lagen op de onderstaande Photoshop-schermafbeeldingen raadplegen om het proces te begrijpen.

# 1 Open je afbeelding in Photoshop

Zodra u uw afbeelding in Photoshop opent, wordt deze de achtergrondlaag. In mijn geval heb ik hier de naam van de laag gewijzigd in de bestandsnaam "lsp-portraits-13" die helemaal onderaan het bestand verschijnt naast het "oog" -pictogram. Dit betekent gewoon dat het zichtbaar is en het is wat ik je nu laat zien.

# 2 Open je textuurafbeelding in hetzelfde Photoshop-bestand

De textuur die ik gebruik, heet Chambord, zoals je kunt zien aan de naam van de laag. U kunt op twee manieren eenvoudig een nieuwe afbeelding toevoegen aan een bestaand open Photoshop-bestand:

  1. Door uw afbeelding vanuit de bronmap op uw computer rechtstreeks naar Photoshop te slepen.
  2. Of door uw textuurbestand in Photoshop te openen als een aparte afbeelding, de volledige afbeelding te selecteren, deze te kopiëren en vervolgens in de staande afbeelding te plakken waaraan u werkt.

Dat laatste is de langdradige weg. De eerste is sneller en het is ook de slimmere manier omdat Photoshop automatisch van de nieuwe textuur een slim object maakt. Dat betekent dat het overeenkomt met de grootte van uw afbeelding, maar u kunt nog steeds de schaal wijzigen zonder pixels te verliezen.

Verander de mengmodus van je textuurafbeeldingslaag (in dit geval Chambord) naar Overlay op het tabblad Lagen. Voeg een laagmasker toe aan de Chambord-laag en verwijder de textuur van de persoon op de afbeelding door op het masker met zwart te schilderen met een zachte borstel.

Je laag zou eruit moeten zien als de tweede laag eronder met het "oogpictogram" ingeschakeld. U kunt de dekking van uw textuur ook naar wens aanpassen door de schuifregelaar voor laagdekking naast de mengmodus te verplaatsen.

Opmerking: als je de textuur niet maskeert, wordt de persoon ook bedekt met textuur en ziet hij er heel vreemd uit! Je wilt alleen dat de textuur de achtergrond vult en niets anders.

# 3 Nu kunt u doorgaan met het toevoegen van overlays

De set bladoverlays komt echter als één afbeelding, dus ik moest de laatste methode gebruiken die hierboven is genoemd. Ik opende het overlay-bestand afzonderlijk in Photoshop en gebruikte het selectiekader om het specifieke blad te selecteren dat ik wilde gebruiken. Daarna heb ik het gekopieerd en geplakt in het andere bestand waarmee ik werkte met de geopende staande afbeelding.

Het is essentieel dat u de mengmodus voor elke textuuroverlay instelt op "Overlay". Je kunt met verschillende modi experimenteren, maar voor dit soort werk heb ik gemerkt dat de modi Overlay en Zacht licht het meest geschikt zijn.

Je kunt zien dat ik een masker op de bladlaag heb toegevoegd, zodat ik al het andere rond het specifieke blad kon verwijderen dat ik niet wilde gebruiken. Ik heb in totaal vier bladeren aan deze afbeelding toegevoegd, elk op afzonderlijke lagen met hun respectievelijke maskers. Ik heb ook gespeeld rond de dekking voor elke laag.

U zult ook opmerken dat er op drie van de bladeren een afzonderlijke aanpassingslaag voor niveaus zit. Dit is een eenvoudige manier om het uiterlijk van de overlay aan te passen, bijvoorbeeld helderder, donkerder, contrastverhoger, enz. U hoeft alleen maar de niveauslaag naar de corresponderende overlay te knippen die deze aan het aanpassen is door op Alt + te drukken. Cmd / Ctrl + G. De pijl naar beneden geeft aan dat het is afgekapt (alleen van toepassing op dat en niet op andere) naar de laag eronder.

U zult ook opmerken dat er een laag is genaamd Groep 1 met het mappictogram ernaast. Ik heb alle vier de overlays gegroepeerd nadat ik individuele aanpassingen heb gemaakt met de niveauslagen. Dit is voor het geval ik ze allemaal verder wil aanpassen, ik hoef alleen de aanpassingen aan de groep te knippen in plaats van mezelf te herhalen voor elke overlay-laag. Zeker als alle aanpassingen toch precies hetzelfde moeten zijn.

U kunt dit doen door alle overlaygerelateerde lagen te selecteren en "Nieuwe groep uit lagen" te kiezen in het vervolgkeuzemenu bovenaan het deelvenster Lagen.

# 4 Gebruik aanpassingshulpmiddelen om laatste wijzigingen aan te brengen

Hoewel de bladeren nu zijn waar ik ze wilde hebben, zijn de bladeren naar mijn smaak veel te verzadigd en vallen ze te veel op. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze niet overeenkomen met de groene tint van de hele afbeelding.

Om dit te corrigeren, heb ik een aanpassingslaag Kleurtoon / verzadiging toegevoegd en deze bij groep 1 geknipt zodat het alleen die groep beïnvloedt en niet de andere lagen. Ik speelde met de schuifregelaars om het groen te laten lijken op de groene bladeren op het shirt van de kleine jongen. Ik wilde dat de algehele afbeelding de look en feel zou hebben van een oude geïllustreerde ansichtkaart met ingetogen tinten en gedempte kleuren.

# 5 Het is tijd om uw werk op te slaan!

Als u alle lagen en de originele afbeelding wilt behouden, moet u uw bestand opslaan als een PSD-afbeelding (Photoshop-gegevensbestand). Zolang u de lagen niet samenvoegt of plat maakt, heeft u toegang tot alle originele elementen die zijn gebruikt bij het maken van uw samengestelde afbeelding.

Dit is een niet-destructief proces, maar de bestanden kunnen een grote ruimte op uw computerstation innemen. Als u echter later van gedachten verandert over enkele elementen, kunt u er altijd op terugkomen zonder helemaal opnieuw te beginnen. Kies gewoon de laag waarop u wijzigingen wilt aanbrengen.

U moet ook een gecomprimeerde versie van uw afbeelding opslaan, meestal een JPEG.webp, een afgevlakt, verliesvrij bestand. Het is veel kleiner en bevat alleen de uiteindelijke voltooide afbeelding zonder alle lagen die zijn gebruikt om het te maken.

Conclusie

Dus dat is het eenvoudige proces om overlays te gebruiken! Hieronder staan ​​de andere twee afbeeldingen die de verschillende lagen laten zien met exact hetzelfde proces als hierboven weergegeven.

Ik hoop dat je deze kleine tutorial leuk vond.

Heb je eerder textuuroverlays gebruikt? Als je meer tips hebt, deel ze dan hieronder.