Dreamscapes trekken via Orton-effect

Anonim

Niet ver van mijn huis is de residentie van een van de beste docenten fotografie in Canada, zo niet van de planeet. Freeman Patterson heeft het ongelooflijke vermogen om niet alleen een aanstekelijke passie in zijn student te implanteren, hij doet dat ook op een manier die vereist dat ze hun grenzen verleggen. Gelukkig voor ons heeft hij niet minder dan 12 boeken geschreven, waaronder vier van de absoluut beste instructievolumes die er zijn. Zijn gevoel voor vormgeving en ruimtegebruik hebben vele, vele fotografen beïnvloed die tegenwoordig achter een camera staan, waaronder ikzelf.

Aan de andere Canadese kust, in British Columbia, is Michael Orton een van de weinige fotografen die een effect heeft gecreëerd dat zowel het film- als het digitale tijdperk heeft doorstaan. Sommige fotografen hebben de techniek voor hun eigen doeleinden een nieuwe naam gegeven, maar het blijft een feit dat het Orton was die de techniek onder de knie had.

In het begin van de jaren tachtig begon Orton te experimenteren met het op elkaar plaatsen van twee dia's om een ​​definitief beeld te creëren. Dit is op zichzelf niet uniek; veel fotografen deden dit al jaren. Wat Orton echter deed door zijn experimenten, was om de twee dia's doelbewust te overbelichten - één met twee f / stops en de andere met één f / stop. Om zijn eigen persoonlijke touch toe te voegen, gooide hij het overbelichte beeld met twee f / stop onscherp en zo ontstond het 'Orton-effect'.

De laatste 30 jaar komt deze "Dreamscape" -stijl van beeld naar voren in camera clubcompetities, op wenskaarten en kalenders. We kunnen de techniek noemen wat we willen, maar ik ben er vast voorstander van om krediet te verstrekken waar dat toekomt - Michael Orton.

Toen digitale opname de norm werd en film werd gedegradeerd tot verkoop op de werf, probeerden veel fotografen manieren te ontdekken om in Photoshop die technieken te repliceren die voorheen veel oefening hadden gekost om onder de knie te krijgen. Het kostte me wat tijd om het recept te ontwikkelen dat "werkte" en dat het goed nabootste wat ik op film kon vastleggen. Ik heb dit vele malen aangepast en moet nog hetzelfde "gevoel" krijgen als film, maar ik zal dit toeschrijven aan het feit dat digitale opname gewoon anders is dan film.

Voel je vrij om aan te passen en op smaak te brengen, maar deze techniek moet in elk receptenboek worden opgenomen. Ik zal geen sneltoetsaanslagen gebruiken of de opdracht- of controletoetsfunctie van Mac- versus pc-platforms gebruiken. Ik neem aan dat de lezer kan begrijpen waar, wanneer en hoe deze toetsaanslagen kunnen worden vervangen.

  1. Open afbeelding
  2. Dupliceer de achtergrondlaag en noem deze nieuwe laag "Basislaag"
  3. Maak een dubbele laag van de basislaag en noem deze nieuwe laag "Schermlaag"
  4. Wijzig de mengmodus naar Scherm terwijl de schermlaag actief is
  5. Selecteer Omlaag samenvoegen terwijl de schermlaag actief is
  6. Maak een dubbele laag van de "Basislaag" en noem deze nieuwe laag "Laag vervagen"
  7. Ga met de actieve "Vervagingslaag" naar Filter> Gaussiaans vervagen. Pas de vervaging aan tot een punt waarop er geen identificeerbare kenmerken zijn; 20 is een goed startpunt.
  8. Met de "Vervagingslaag" actief, verander de mengmodus in Vermenigvuldigen, en pas de dekking en / of vulschuifbalken aan om het gewenste effect te bereiken.
  9. Maak de lagen plat.

Afhankelijk van je eigen smaak zul je merken dat de zwarten verstopt zijn geraakt. Om dit aan te passen zijn er verschillende gebruikelijke technieken, meestal is het het gemakkelijkst om een ​​aanpassingslaag voor curven te maken en die schaduwen gewoon te openen totdat je een vleugje detail begint te zien.

Zoals bij alle kookboeken pas je het recept aan en breng je op smaak met kruiden.

Hoewel er tegenwoordig veel fotografen zijn die variaties op deze techniek gebruiken, is het altijd verfrissend om de werken van de oorspronkelijke ambachtslieden te bekijken. Bestudeer Patterson voor zijn benadering van design en het gebruik van ruimte, daarbij zijn stijl van imago die zich het beste leent voor het Orton-effect; en bekijk Ortons werk om te zien hoe het mogelijk is om een ​​afbeelding te verplaatsen van de documentaire "I was there" -foto naar een goed gemaakt en bedoeld kunstwerk dat de smaak van de plek weergeeft.