De zogenaamde 'compositieregels' zijn niet zozeer regels als wel richtlijnen.
Waarom? Omdat niet elk compositorisch hulpmiddel voor elk beeld werkt. Kunst is subjectief, en wat goed werkt voor de ene afbeelding, werkt misschien niet zo goed voor een andere.
Dat gezegd hebbende, omvat goede fotografie niet alleen technische vaardigheid, maar ook het kiezen van de juiste compositie.
Dit geldt met name voor stillevenfotografie, waar compositie een afbeelding echt kan maken of breken. Hier volgen enkele tips over hoe u deze compositorische ‘regels’ kunt toepassen op uw stillevenfotografie.
De gulden snede
Als fotografie nieuw voor je is, heb je misschien nog nooit gehoord van de ‘gulden snede’ (ook wel bekend als de ‘goddelijke verhouding’, de ‘gulden snede’ en de ‘Griekse letter?’).
Maakt u zich geen zorgen als u nog nooit van ze heeft gehoord. Hoewel kunstenaars en architecten dit principe al honderden (zo niet duizenden) jaren toepassen, zat ik al een heel eind op de fotografieschool voordat ik er zelfs maar van gehoord had.
Het is een wiskundige uitdrukking die een breed scala aan verschijnselen in de natuur kan beschrijven. Maar wanneer het in de kunst wordt gebruikt, zijn de resultaten harmonieuze en esthetisch aangename composities.
Je vindt de gulden snede overal - van de werken van Michelangelo tot de grote Egyptische piramides tot een nautilusschelp. Het wordt ook aangetroffen in het menselijk gezicht en lichaam, en zelfs in ons DNA.
Rule of Thirds-raster
De meeste fotografen zijn bekend met de ‘Rule of Thirds’. Deze compositierichtlijn verdeelt een afbeelding in negen gelijke delen met behulp van twee horizontale en twee verticale lijnen, net als een boter-kaas-en-eieren-bord. De belangrijke elementen in de scène moeten langs deze lijnen vallen of op de punten waar ze elkaar kruisen.
Regel van derden
De regel van derden werkt goed voor afbeeldingen zoals landschappen, maar kan beperkend zijn voor stillevenfotografie. De resulterende beelden voelen vaak ongemakkelijk of onevenwichtig aan.
Het Phi-raster
Het ‘Phi Grid’ gebruikt een soortgelijk concept, maar is veel krachtiger dan de Rule of Thirds. De hartlijnen zijn dichter bij elkaar en geven de gulden snede van 1: 1: 618 weer.
Phi Grid
Het Phi-raster is een uitdrukking van de gulden snede.
Deze afbeelding maakt gebruik van het Phi Grid. Merk op hoe de kastanje in het brandpunt anders is geplaatst dan de anderen, wat de aandacht trekt.
Fibonacci-spiraal
Een andere uitdrukking van de gulden snede is de Fibonacci-spiraal, die hetzelfde numerieke patroon vertoont als de gulden snede.
U kunt dit numerieke patroon gebruiken om een reeks vierkanten te tekenen. Als je in elk vierkant een boog trekt van de ene hoek naar de tegenoverliggende hoek, beginnend bij het kleinste vierkant, krijg je de Fibonacci-spiraal.
Dit is een leidend principe dat u kunt gebruiken in uw stillevenfotografie. Door uw onderwerpen langs een curve in plaats van een rechte lijn te plaatsen, creëert u vloei en beweging en helpt u het oog van de kijker door het beeld te leiden. Het werkt vooral goed bij overheadopnames met verschillende elementen in het frame.
Je kunt de spiraal omdraaien of draaien zolang je brandpunt in het kleinste deel van de spiraal valt. Andere belangrijke elementen moeten langs de curve worden geplaatst.
Fibonnaci Spiraal
gouden Driehoek
Het gebruik van driehoeken is een krachtige manier om spanning in een stillevenbeeld te creëren en de aandacht van het oog binnen het kader vast te houden.
Hier is een afbeelding die dit principe uitdrukt.
Zie je de diagonale lijn die van de ene hoek naar de andere gaat, en de lijnen die diagonaal vanuit de andere hoeken samenkomen? Waar de lijnen samenkomen, zijn uw aandachtspunten, die u moet gebruiken om uw brandpunt te plaatsen en uw kader te verdelen.
Terwijl horizontale en verticale lijnen stabiliteit suggereren, voegen driehoeken een gevoel van stroom en beweging toe.
U kunt uw afbeelding zo samenstellen dat het driehoeken impliceert, in plaats van strikt te zijn in het precies op deze manier samenstellen ervan.
Andere nuttige principes
Regel van kansen
In stillevensfotografie is het hebben van een oneven aantal elementen in een frame visueel interessanter dan een even aantal elementen.
Oneven getallen zorgen voor harmonie, balans en een rustpunt voor de ogen, terwijl even getallen met elkaar concurreren en onze aandacht kunnen verdelen.
Streef ernaar om drie of vijf elementen in je afbeelding te hebben. Je kunt er meer hebben, maar de geest heeft moeite om hogere getallen te registreren, wat betekent dat je foto niet hetzelfde effect zal hebben. als jij Doen meer hebben, plaats ze waar mogelijk in groepen van oneven getallen.
Vreemde cijfers zorgen voor spanning
Negatieve ruimte
Positieve ruimte is het gebied dat uw onderwerpen innemen.
Negatieve ruimte is het lege gebied waar het oog kan rusten.
Negatieve ruimte kan het gevoel van beweging geven en uw onderwerp benadrukken. Zonder enige ruimte voor het oog om te rusten, kan een foto chaotisch of claustrofobisch aanvoelen.
Je ziet veel ruimte voor negatieven in tijdschriften of productverpakkingen, waar het wordt gebruikt voor het plaatsen van tekst.
Kleur
Je ziet kleur misschien niet als een compositorisch hulpmiddel. Maar het is eigenlijk een heel belangrijke. Het roept emotie op en creëert de sfeer van de foto.
Koele en donkere kleuren zoals marineblauw en zwart verdwijnen, terwijl lichte en warme kleuren zoals geel objecten naar voren brengen.
Kleurcombinaties kunnen monochroom zijn, of die op het kleurenwiel.
Een van de krachtigste combinaties zijn complementaire kleuren (d.w.z. kleuren die recht tegenover elkaar staan op het kleurenwiel). Blauw en geel is zo'n combinatie, die je veel terugziet in foodfotografie.
Houd rekening met de kleur van de achtergrond of het oppervlak waarop u fotografeert. Te heldere kleuren kunnen afbreuk doen aan uw onderwerp. Zorg ervoor dat uw achtergrond overeenkomt met de sfeer die u probeert te creëren en harmonieus samenwerkt met de door u gekozen elementen.
Complementaire kleuren laten uw afbeeldingen opvallen
Tot slot
Het kan jaren duren voordat een fotograaf intuïtief leert fotograferen met behulp van compositieprincipes. Het visualiseren van je brandpunt op een Phi Grid is één ding, maar het visualiseren van de Fibonacci-spiraal terwijl je aan het fotograferen bent, kan moeilijker zijn.
Gelukkig kun je met stillevenfotografie je camera aan je computer koppelen of de Live View-functie gebruiken om in te schatten waar je onderwerp en focuspunt moeten vallen.
Met bewerkingssoftware zoals Lightroom en Photoshop kunt u de verschillende elementen in uw frame plaatsen met overlays van compositiehulplijnen. Je kunt breder fotograferen dan je nodig hebt voor het eindresultaat en bijsnijden tijdens de nabewerking.
Hoe meer je deze compositierichtlijnen implementeert en ermee werkt in de post, hoe meer je ze internaliseert, wat je stillevenfotografie alleen maar kan verbeteren.