Misschien wel de grootste uitdaging waar ik veel van onze lezers over hoor praten als het gaat om hun fotografie, is dat ze moeite hebben om tijd te vinden om hun fotografie te oefenen.
Het echte probleem is echter dat zo velen van ons onze camera niet bij zich hebben als de fotografische mogelijkheden zich voordoen. In plaats daarvan zitten ze thuis in een zakje dat vol zit met goed onderzochte en zelden gebruikte spullen.
Maar ook als we onze camera meenemen, blijft hij vaak in die tas zitten.
Ik was onlangs de site van Thorsten Overgaard aan het lezen (foto rechts) waar de verklaring aflegt dat camera's altijd ‘hun camera moeten dragen’. Hij schreef:
“Er gebeuren dingen als je je camera draagt. Je krijgt dingen te zien en ze te documenteren. "
Door uw camera 'te dragen' pleit Thorsten ervoor dat u uw tas uit, over uw schouder, aan hebt staan en altijd klaar voor gebruik. Hier is hoe hij het uitlegt:
Ik zeg "draag altijd een camera", en daarmee bedoel ik dat je je camera over de schouder hebt, ingeschakeld, ingesteld op de juiste ISO en witbalans. En dan ga je op zoek naar dingen. Als je dit doet, voel je je een fotograaf, ben je je bewust van het gezichtspunt van de lens die je op de camera hebt en begin je foto's te zien. En als je iets ziet, moet je een ingebouwde reflex hebben om de ontspanknop lichtjes aan te raken om de camera van de slaapstand naar de opnamestand te draaien; en tegen de tijd dat de camera zijn plaats voor je oog heeft bereikt, is hij ingeschakeld en klaar. Het enige wat u hoeft te doen is scherpstellen en fotograferen, en vervolgens de camera laten vallen zodat deze bij uw heup weer op zijn plaats valt.
Ik hou van het concept van het ‘dragen’ van je camera en heb er deze week zelf ook mee geëxperimenteerd. In plaats van mijn camera in een tas mee te nemen (iets wat ik nu een jaar doe), draag ik hem nu meer over mijn schouder - hij heeft op drie manieren een grote impact:
Toegankelijkheid
Ten eerste is het toegankelijk - het kost geen moeite om het met een gênant ‘uit de zak te halen. RIIIIP ‘Van klittenband dat de stemming vernietigt en iedereen waarschuwt dat er een foto gaat worden gemaakt. Het ligt in een flits in mijn hand en er kan snel een moment worden vastgelegd.
Als gevolg daarvan heb ik de afgelopen week meer foto's gemaakt, maar heb ik minder tijd besteed aan specifiek ‘fotograferen’ zoals het net is gebeurd.
Voel je als een fotograaf
Ten tweede heeft het invloed op hoe ik mezelf zie. De dingen die we 'dragen' hebben op veel manieren invloed op ons. Ik weet dat wanneer ik een pak en stropdas aantrek en naar een bruiloft ga, ik dat met een andere houding en zelfvertrouwen doe dan de dagen dat ik thuis in een spijkerbroek en een ongestreken T-shirt zit. Evenzo - het ‘dragen’ van mijn camera heeft invloed op hoe ik me voel. Het plaatst me in een meer oplettende en creatieve zone.
Het heeft ook invloed op mijn ‘intentie’. Als ik altijd een camera aan mijn zijde heb, ben ik veel meer bezig met het maken van foto's. Ik merk dat ik minder passief ben.
Ik denk dat het dragen van je camera je uiteindelijk, zoals Thorsten zegt, je 'het gevoel geeft dat je een fotograaf bent'.
Het heeft invloed op de mensen om je heen
Ten slotte heeft wat we 'dragen' invloed op hoe anderen ons zien. Studies tonen ons aan dat mensen een blijvende indruk van ons krijgen op basis van de kleding die we dragen (onder andere) en dat we daardoor anders worden behandeld. Mijn observaties deze week zijn dat het ‘dragen’ van een camera op dezelfde manier van invloed kan zijn op hoe anderen je behandelen. Ik weet nog niet helemaal hoe ik de reacties van andere mensen moet beschrijven - misschien heb ik hier wat meer tijd voor nodig - maar er zijn enkele interessante geweest.
- In één geval werd ik uitgenodigd om een situatie te fotograferen omdat ik mijn camera niet had.
- In een ander geval opende de camera een boeiend gesprek waardoor ik toestemming vroeg om de persoon te fotograferen.
- In een andere situatie (met kinderen) leek het hebben van de camera vanaf het begin van onze interactie het een natuurlijker onderdeel van onze tijd samen te maken en ze voelden zich volledig op hun gemak toen ik hem begon te gebruiken
- In een laatste geval kan de camera een negatieve impact hebben gehad, waarbij een persoon leek vast te lopen en een beetje ongemakkelijk werd totdat ik de camera neerlegde.
Er zijn ook een paar grappen gemaakt, wenkbrauwen opgetrokken van vrienden en familie, maar over het algemeen was de impact tot nu toe positiever dan negatief.
Draag je een camera?
Ik zou graag horen van anderen die camera's ‘dragen’? Wat is uw ervaring hiermee? Welke impact heeft het op jou, de mensen om je heen en je fotografie?