De meesten van jullie zullen bekend zijn met de regel van derden: het idee dat je de compositie kunt verbeteren door het hoofdonderwerp op een derde van de zijkant van het frame te plaatsen. Voor degenen onder u die hier nog nooit van hebben gehoord, is hier een diagram dat laat zien hoe het werkt:
De lijnen tonen de ‘derde’. De vier punten waar de derde elkaar kruisen, zouden goede plekken zijn om de belangrijkste delen van de afbeelding te positioneren. Op deze foto bevindt het oog van de vogel zich dicht bij een van de kruispunten, en we kunnen zeggen dat het is samengesteld volgens de traditionele regel van derden.
Ongeacht hoeveel vertrouwen je hebt in de regel van derden (er zijn genoeg fotografen die je zullen vertellen dat het onzin is), onderwerpplaatsing is slechts een deel van het verhaal als het gaat om compositie en het creëren van sterke beelden. Een gevaar met concepten als de regel van derden is dat u niet verder kijkt dan de toepassing ervan naar de andere factoren die bijdragen aan het creëren van succesvolle afbeeldingen.
Alternatief # 1
Ik vind Cole Thompson's versie van de rule-of-thirds wel leuk:
"Een geweldig beeld bestaat uit 1/3 zicht, 1/3 van de opname en 1/3 verwerking."
Wat betekent dit precies? Uitspraken als deze staan open voor interpretatie, maar hier is mijn mening:
Visie: Dit is een goed begrip van de grondbeginselen van compositie, gecombineerd met een waardering voor mooi licht en oog voor een interessant onderwerp. Deze komen samen met het wereldbeeld en de som van de levenservaringen van de fotograaf om een persoonlijke stijl te vormen en een manier om de wereld visueel te interpreteren.
Het schot: Dit is waar het ‘beslissende moment’ van Henri Cartier-Bresson en de ambachtelijke vaardigheden van de fotograaf samenkomen om een beeld vast te leggen dat de creatieve visie van de fotograaf realiseert. Hier komen de technische en creatieve kanten van fotografie samen. Je hebt enerzijds visie en stijl en anderzijds de technische kennis die nodig is om die visie te realiseren. Het gaat erom te begrijpen welke lens met brandpuntsafstand moet worden gebruikt, welke instellingen voor diafragma, ISO en sluitertijd vereist zijn, hoe u de optimale belichting kunt verkrijgen, enzovoort.
Verwerken: Dit is het werk dat u tijdens de nabewerking aan uw afbeeldingen doet. Hier neemt u het originele Raw-bestand en past u de kleur-, contrast- en toonwaarden aan om een voltooide afbeelding te maken die weergeeft wat uw creatieve oog oorspronkelijk zag. Nabewerking heeft voor veel fotografen de plaats ingenomen van traditioneel doka-werk en printvaardigheden
Ik moedig je aan om Cole's artikel over dit onderwerp te lezen. Misschien wil je ook een interview lezen dat ik vorig jaar met Cole heb uitgevoerd.
Alternatief # 2
Ik heb mijn eigen versie van de regel van derden, hoewel ik deze meestal in de vorm van een driehoek presenteer:
Laten we Cole parafraseren:
"Een geweldige afbeelding bestaat uit 1/3 compositie, 1/3 belichting en 1/3 techniek."
Samenstelling: Dit is inzicht in de beste manier om de elementen van de scène binnen het frame te rangschikken om een aangenaam resultaat te produceren. Het gaat verder dan de regel van derden en omvat concepten als tooncontrast, kleurcontrast, eenvoud, negatieve ruimte en gebruik van lijn (ik zal in toekomstige artikelen dieper op deze onderwerpen ingaan).
Verlichting: Grote fotografen vragen om mooi licht. Alles minder dan dat is een compromis. Als iets de moeite waard is om te fotograferen, is het de moeite waard om dat te doen wanneer het licht op zijn mooist is. Er zijn uitzonderingen (fotojournalisten kunnen hun onderwerpen bijvoorbeeld nauwelijks vragen om terug te keren als het licht beter is), maar het is een principe waar ik veel waarde aan hecht.
Techniek: Dit is de ambachtelijke kant van fotografie. Het is weten welke lens u moet gebruiken, welk diafragma u moet instellen, hoe u de optimale belichting krijgt en hoe u uw Raw-bestanden kunt verwerken om de best mogelijke resultaten te krijgen. Dit is de technische kant van het vaartuig. Het lijkt soms ingewikkeld, maar het is essentieel om het onder de knie te krijgen.
Alles bij elkaar
Laten we de openingsfoto eens met een frisse blik bekijken en zien hoe deze ideeën bij elkaar passen:
Visie: Ik wilde een portret maken van een vriend van mij die bij zonsondergang over zee uitkijkt. Ik ben bekend met de locatie omdat deze dicht bij mijn huis is en ik ben er vaak geweest. Dit was het uitgangspunt voor de afbeelding.
Het schot: Ik gaf mijn model opdracht om naar de zee te kijken en gebruikte een 85 mm-lens met het diafragma ingesteld op f2.8 om de achtergrond onscherp te maken.
De verwerking: Ik heb een warme kleurtemperatuur gebruikt om de rijke tonen van de ondergaande zon vast te leggen en de randen donkerder gemaakt om het oog van de kijker naar mijn model te leiden.
Samenstelling: De horizonlijn is op een derde geplaatst en mijn model staat min of meer centraal. Deze compositie 'voelde' goed voor mij - ik opereer vaak op instinct in plaats van te proberen mijn onderwerp in een specifiek deel van het frame te plaatsen, zoals een derde. De donkere rotsen aan weerszijden van mijn model zorgen voor balans.
Verlichting: We schoten tegen zonsondergang om de diepe warme kleuren van de late middagzon vast te leggen. Licht is essentieel voor het 'gevoel' van de foto. Als we eerder op de dag hadden geschoten, zou de sfeer heel anders zijn geweest.
Techniek: Ik gebruikte een portretlens die was ingesteld op een groot diafragma om de achtergrond onscherp te maken. Ik heb bewust natuurlijk licht gebruikt in plaats van een draagbare flitser om sfeer te creëren.
Fotografie onder de knie krijgen
Mijn nieuwste e-boek, Fotografie onder de knie: een beginnershandleiding voor het gebruik van digitale camera's bespreekt de creatieve driehoek en andere concepten in meer detail.