Concertfotografie: de beste camera-instellingen kiezen

In deze post deelt Tom Di Maggio Photography 11 tips voor het maken van bandpromotiefotografie.

Praten over de beste camera-instellingen voor concertfotografie is geen gemakkelijke taak. Het licht verandert continu, mensen bewegen, en in tegenstelling tot studiofotografie ben jij het niet die bepaalt hoeveel licht je gebruikt, waar en wanneer je het gebruikt. Als het gaat om camera-instellingen voor concertfotografie, moeten er evenveel verschillende standpunten zijn over camera-instellingen als er concertfotografen zijn. In dit artikel laat ik je zien wat voor mij werkt. Ik zal proberen u tips te geven, zodat u een startpunt kunt hebben en kunt ontdekken wat voor u werkt. Ik probeer op geen enkele manier te zeggen dat dit de enige of beste instellingen ooit zijn.

Om succesvol te zijn in het fotograferen van een live optreden moet je je camera blindelings kunnen bedienen, en dat bedoel ik letterlijk. Omdat het gebruik van een flitslicht in de pit om je ISO te wijzigen meestal wordt begroet met op zijn minst een frons van de beveiliging en / of je medefotografen, moet je de instellingen op je camera in het donker kunnen aanpassen. Zie hier de foto van Billy Lunn (The Subways), als ik naar mijn camera moest kijken om de sluitertijd in te stellen, had ik deze opname gemist.

Kevin Lunn - The Subways - Open Air Festival Luxembourg

Als je maar drie nummers hebt om het gevoel van het concert vast te leggen, moet je ze allemaal tellen. Het eerste dat ik doe voordat ik het huis verlaat, is mijn camera resetten. Dat omvat het inbellen van de instellingen van mijn camera op een manier die ik als een mooi startpunt ontdekte voor de meeste concerten of situaties met weinig licht. Het is een geruststellend gevoel om te weten dat als ik eenmaal op de locatie ben, mijn camera's 'klaar voor gebruik' zijn. Ik werd meer dan eens backstage gesleept voor een snelle portretsessie.

Omdat mijn camera's altijd gereed zijn, hoefde ik alleen maar snel te lezen voor de juiste belichting, de ISO een beetje lager te zetten en te beginnen met fotograferen. Geen gedoe met instellingen, of kaarten om te formatteren,… ga direct aan de slag. Je onderwerp zal onder de indruk zijn van hoe snel je die hoogwaardige foto's hebt gemaakt, en het kan zijn dat je wordt gevraagd om dit opnieuw te doen, gezien de snelheid en professionaliteit die je op dat moment hebt getoond. Ik herhaal mezelf, ik weet het, maar veel in concertfotografie gaat over het op elk moment klaar zijn om te fotograferen en je reputatie.

Schmigga - Project54 - Backstage Luxemburg

Je denkt misschien dat zoiets je nooit zou overkomen. Ik ook, en het kostte me een pijnlijke ervaring voordat ik een mantra maakte van het resetten van mijn camera voor een optreden. Ik wou dat ik kon zeggen dat dit lang geleden is gebeurd, maar dat gebeurde niet …. Ik begon de eerste paar frames van een optreden te fotograferen, het was geweldig, de zanger kwam recht op me af, letterlijk poseren voor een paar foto's. Ik merkte dat mijn sluiter niet meer werd geactiveerd. Toen ik de achterkant van mijn camera controleerde, werd ik begroet met een klein bericht op mijn camera: CF-kaart vol !!!! Geleerde les: Reset de camera altijd vóór de show.

Heather Nova - Den Atelier - Luxemburg

De manier waarop ik mijn camera instelde voor het concert is slechts een startpunt. Ik begin graag met ISO1600, een sluitertijd van 1 / 160ste en een diafragma van F2.8. Als ik ter plaatse kom en een idee krijg van wat het licht zou kunnen zijn, pas ik ze af en toe aan voordat het concert begint, als ik wat aanwijzingen zie over wat het licht zou kunnen zijn. Ik moet echter toegeven dat ik meestal één frame fotografeer en op mijn LCD-scherm kijk om te zien waar ik ben qua belichting, ik pas me dan dienovereenkomstig aan. Ik zou meestal beginnen met het aanpassen van de ISO-waarde, indien mogelijk, gevolgd door de sluitertijd. Het veranderen van mijn diafragma gebeurt alleen als er genoeg licht is om m mijn ISO tot onder ISO 400 te laten zakken. Dit leidt me naar iets heel belangrijks dat ik hier wil benadrukken. Gebruik de ISO-gevoeligheid van uw camera in uw voordeel.

Sommige mensen denken nog steeds dat het wijzigen van de ISO-instellingen koste wat het kost moet worden vermeden. Mensen,…. we hoeven niet meer van film te wisselen, het is slechts één knop om te klikken en de nieuwe instelling in te bellen. Draai de ISO omhoog voordat u begint met het kiezen van uw sluitertijd. Om deze methode maximaal te gebruiken, moet u weten hoe ver u uw camera kunt duwen in termen van ISO-gevoeligheid. Wat ik bedoel is dat je moet experimenteren met de hoogste ISO-instelling die je kunt kiezen met je camera, wat zal resulteren in een acceptabel ruisniveau in je afbeeldingen. Over lawaai gesproken, ik gebruikte ruisonderdrukkingssoftware van derden voor alles wat met ruis te maken had. Dat veranderde met de release van Adobe Lightroom 3. Ik ontdekte dat het algoritme dat door Lightroom wordt gebruikt in combinatie met de ISO-prestaties van de nieuwere camera's een zeer effectieve combinatie is. Hierdoor kon ik ruisonderdrukkingssoftware volledig uit mijn workflow verwijderen en zo de nabewerkingstijd die nodig is voor mijn concertfoto's verkorten.

Praten over opnamemodi is nogal persoonlijk. Als het op concertfotografie aankomt, verlaten mijn camera's nooit de handmatige modus. De reden daarvoor is vrij simpel. Laten we ter wille van de argumenten zeggen dat je een artiest neerschiet, hij / zij staat op het podium verlicht door één groot lichtpuntje.

De rest van het podium is ook verlicht, maar veel stops onder het onderwerp. Als dat verschil te groot is en je fotografeert in een semi-automatische modus, laat je de camera een gemiddelde belichting berekenen op basis van wat hij “ziet”. Meestal is dat bij concertfotografie niet wat je wilt. Ik zou die beslissing in mijn eentje willen nemen en dus niet het risico nemen een prachtig belichte achtergrond te hebben, maar een witte vlek waar het gezicht hoort te zijn.

Mijn meetmodus is altijd ingesteld op spotmeting. Ik wil de precieze aflezing van een klein gebied meer weten dan een gemiddelde van een groter gebied. Het geeft me een subtiele creatieve speelruimte die in geen van de andere twee modi onmogelijk zou zijn. Ik kan werken terwijl de rest van de scène een beetje aan de donkere kant van de meter zit, maar niet het onderwerp. In principe zal ik mijn blootstelling altijd aflezen van het gezicht van een van de artiesten en van daaruit verder werken. Het gebruik van een andere meetmodus zal mijn lezing zodanig beïnvloeden dat ik andere dingen in het frame kan belichten en uiteindelijk de benodigde details kan verliezen van wat er in het frame telt. Een kleine tip in termen van belichting: ik heb de neiging om mijn foto's iets onderbelicht te maken. Ik kwam erachter dat het me een betere kwaliteit geeft voor mijn nabewerking.

Ryan Tedder - One Republic - Den Atelier - Luxemburg

Ik heb het helemaal niet over de witbalans, aangezien ik deze op automatische witbalans laat staan voor alles wat met een concert te maken heeft. Ik hou de dingen graag zo simpel mogelijk, vooral in situaties waar snel moet worden gereageerd. Witbalansproblemen kunnen in Lightroom zeer snel en effectief worden aangepakt in de nabewerkingsfase van de workflow.

Slash & Porn Queen - Le Zenith Backstage - Parijs

Zoals eerder vermeld, fotografeer ik alleen in RAW, en als dat nog niet het geval is, raad ik je ten zeerste aan om je DSLR naar RAW te schakelen en hem daar te laten. Toegegeven, de bestanden zijn groter, maar aangezien de prijs van geheugenkaarten zo laag is als tegenwoordig, doet het er niet echt toe. Ik gebruik alleen Sandisk van 8 GB, het geeft me ruimte voor ongeveer 300 foto's met bestanden van 20 MB. Dat is meer dan genoeg voor drie nummers.

Ik vind het ook leuk om de ene voorstelling op de ene kaart te hebben en dan de kaart te wisselen voor de volgende. De reden dat ik dit benadruk, is de verbazingwekkende flexibiliteit die RAW-bestanden me geven bij de nabewerking. Ik hoef me geen zorgen te maken over mijn witbalans tijdens het maken van foto's, wat bij concertfotografie een realtime besparing oplevert en het geeft me wat meer ruimte om te spelen met de belichting tijdens de nabewerking. Als deze niet genoeg zijn, is er nog een andere reden. Uw camera comprimeert het bestand als het is ingesteld op JPG.webp en heeft dus invloed op de kleurweergave van het bestand. Ik werk graag aan foto's die qua kleuren zo dicht mogelijk lijken op wat ik zag toen ik ze nam. Het feit is, … er is geen reden waarom je nog iets anders zou moeten fotograferen dan in RAW.